Peter Gillis was er zelf niet bij in de rechtszaal, hij liet zijn advocaat het woord voeren.

In 2019 werd door een toezichthouder van de gemeente geconstateerd dat er buitenlandse werknemers op het vakantiepark woonden. En dat was tegen de regels. In oktober 2020 vroeg Gillis alsnog een vergunning aan bij de gemeente Asten. Intussen bleven de arbeidsmigranten op het park wonen, ook al was er geen vergunning verstrekt. Al snel kreeg Gillis een dwangsom van een half miljoen euro aan zijn broek.

Volgens advocaat Marcel Senders zit de vork anders in de steel. Er was volgens hem zicht op legalisatie. De gemeente ontkent dit. Toch zegt de advocaat dat ze al meer dan alleen in gesprek waren met de gemeente Asten. “Er werden al voorwaardes besproken.” Daarom ging Gillis ervan uit dat het allemaal goed zou komen. “Daarnaast woonden al meer dan twintig jaar arbeidsmigranten op het park, met medeweten van de gemeente. Nu zou het alleen nog maar gelegaliseerd moeten worden.”

Zo staat in een beleidsnotitie van de gemeente dat 216 arbeidsmigranten best zou kunnen. Maar dat er ook belemmeringen zijn vanwege het bestemmingsplan dat permanente bewoning niet toestaat en veiligheidsvoorwaardes. De provincie blijkt niet blij te zijn met een verandering van het bestemmingsplan. “Maar de gemeente wilde wel gewoon de huisvesting die er al was legaliseren”, aldus advocaat Senders.

Maar de gemeente houdt voet bij stuk: de vergunning is er niet, een notitie is geen vergunning en dus was de huisvesting illegaal. Daarom vinden ze dat de boete van 500.000 euro gewoon betaald moet worden.

Nadat duidelijk werd dat er echt geen arbeidsmigranten op het vakantiepark mogen wonen, heeft de gemeente elke week een controle uitgevoerd. Maar volgens de advocaat van Gillis is niet elke buitenlander op het park een arbeidsmigrant. Net zoals niet elke buitenlander die in de buurt werkt en toevallig op het park is, een bewoner is.

Ook zegt de advocaat van Gillis dat ze een hoop chalets tegelijkertijd verhuren aan bedrijven maar dat ze dan niet weten wie erin verblijven. Maar dat bestrijdt de gemeente: “Op jullie site adverteren jullie zelfs met de huisvesting van arbeidsmigranten.”

De Raad van State weet nog niet wanneer ze een uitspraak kan doen omdat er nog een aantal bewijsstukken ontbreken.

Meer ruzie
De gemeente Asten is niet de enige gemeente die klaar is met de familie Gillis. Begin juni lag Gillis plotseling behoorlijk onder vuur, omdat vijf burgemeesters onderzoek deden naar vermeende misstanden rond zijn vakantieparken. Zelf zegt hij zich niet in de beschuldigingen te herkennen, maar de burgemeesters van Valkenswaard, Cranendonck, Loon op Zand, Asten en Terneuzen zien in hem een ondernemer die steeds de regels aan zijn laars lapt.

Volgens hen maakt Gillis zich schuldig aan het illegaal huisvesten van arbeidsmigranten. Ook zou hij zonder vergunningen bouwen, uitbreiden en horeca uitbaten. De gemeentes gaan via juridische procedures de strijd met hem aan. Zij worden daarin ondersteund door opsporingsinstanties die onderzoek doen naar de misstanden rond de parken.

Zo blijkt uit een controle in 2020 dat er arbeidsmigranten illegaal in vakantiepark De Berckt in Baarlo (Limburg) wonen. Een dwangsom van 250.000 euro volgde. Maar weg gingen ze niet. In mei voerde de gemeente nog een controle uit en de arbeidsmigranten bleken er nog altijd te zitten. Daarom eist die gemeente 1 miljoen euro van Gillis. De bezwaarprocedure in deze zaak loopt nog.