Ze maakte zaterdag een rondje langs haar paarden, toen ze een stukje ijzer uit de grond zag steken. “Ik pakte het op en zag meteen dat het een handgranaat was. Het was zwaar, ovaal en met bobbeltjes erop.”

De wei ligt in de buurt van Eindhoven Airport. Die luchthaven deed tijdens de oorlog dienst als militaire basis. Toch kwam Astrid in de veertien jaar dat ze er woont nooit eerder een bom tegen. Ze schrok, maar het projectiel terugleggen tussen de paarden durfde ze ook niet. “Toen ben ik met knikkende knieën naar de mesthoop gelopen, waar ik hem veilig neer kon leggen.”

Daarna belde ze de politie en kwam een explosievenexpert langs. “Ook die zag gelijk dat het om een handgranaat ging, die nooit is afgegaan. De pin en de deksel ontbraken, dus hij kon nog wel ontploffen”, legt Astrid uit. Er werd een emmer over de granaat gelegd in afwachting van de Explosieven Opruimingsdienst Defensie (EOD).

Medewerkers van deze dienst kwamen maandag de handgranaat te bekijken en ze vertelden dat het om een Engelse scherfgranaat ging uit de Tweede Wereldoorlog. “We hebben het hele weekend in spanning gezeten, want er was een kans dat hij hier tot ontploffing moest worden gebracht. Dat zag ik niet zo zitten”, zegt Astrid. Gelukkig voor haar en de paarden liep het met een sisser af. Het projectiel kon worden vervoerd en is uiteindelijk op de Oirschotse Heide tot ontploffing gebracht.