Vol overgave zet Feike het nummer La Paloma in op haar accordeon. Haar voet tikt mee op de maat. Feike is dolblij dat ze haar geliefde instrument weer terug heeft. "Toppie! Ik ben zo blij dat ik weer kan spelen."

Feike had haar accordeon uitgeleend aan een vriendin. Toen zij hem terug kwam brengen zette ze de koffer met het instrument even in de hal van de flat. Toen Feike een paar minuten later beneden kwam, was 'ie weg. "We waren er allebei kapot van. We zijn bijna huilend naar mijn appartement gegaan. Ik weet wel dat het een ding is, mensen en dieren zijn natuurlijk belangrijker. Maar het voelde alsof een muzikaal kind van me was meegenomen."

Feike treedt regelmatig met haar accordeon op in zorgcentra. En dat kon nu niet meer. "Ik heb nog wel een grotere accordeon maar die is te zwaar, die kan ik niet meer tillen. Ik was daarom extra verdrietig."

Feike was bang dat ze haar accordeon nooit meer terug zou zien. Maar toen dook 'ie ineens op Marktplaats op. "Een vriendin van me zag 'm staan. Eerst voor 450 euro. Toen zakte de prijs naar 350 euro en daarna was hij te koop tegen elk aannemelijk bod."

Feike speelde de informatie door aan de politie en die trof uiteindelijk op het adres van de verkoper inderdaad haar accordeon aan. De man is niet opgepakt, de politie onderzoekt nog wat zijn rol is. Maar dat doet niets af aan de blijdschap van Feike. "Super dat ze zoveel moeite hebben gedaan, alle lof voor de politie."

Donderdagmiddag kwamen de agenten haar verrassen. "Er stonden ineens vier agenten met mijn accordeon voor de deur. Ik schoot meteen vol. De tranen liepen over mijn wangen. Ik was blij en verdrietig tegelijk, alle emoties van de afgelopen tijd kwamen los."

Maar de agenten wilden er wel iets voor terug. "Nou willen we wel eens weten of jij kan spelen," zei een van de agenten. "Dus dat heb ik gedaan. Het is heerlijk om weer te spelen, net alsof mijn accordeon nooit is weggeweest."