Kazz heeft de beste neus van Nederland en ruikt gebroken grassprietjes

21 december 2022 om 21:00 • Aangepast 28 december 2022 om 16:41
nl
De achtjarige Duitse herder Kazz is Nederlands kampioen speurhonden, een titel die je niet zomaar in de wacht sleept. Baasje Karin Vliegen uit Breugel is elke dag met Kazz bezig. Samen trainen ze tot wel vier keer per week in de velden bij Mariahout.
Profielfoto van Jan Peels
Geschreven door

Tijdens de oefening drukt Kazz zijn neus op de grond, zoekend naar een spoor dat in het weiland is uitgezet. "Ik heb net deze route door het gras gelopen", legt Karin uit, terwijl ze op een schrijfblok laat zien hoe het spoor precies loopt. "Bij de kruisjes ligt een beloning voor Kazz, een heel klein hondenbrokje. Op die plekken moet hij ook even stoppen." Kazz staat ongeduldig te kwispelen, hij kan niet wachten tot hij aan zijn opdracht mag beginnen.

"Als we niet gaan trainen heb ik een hele vervelende hond thuis, dan raakt hij echt gefrustreerd", vertelt Karin. Hoewel Kazz begin december de beste speurhond van Nederland is geworden, kan hij niet worden ingezet om mensen in een rampgebied op te sporen. "Dat zou hij waarschijnlijk wel kunnen, maar dat is hem niet geleerd. Kazz is getraind om op de centimeter nauwkeurig een spoor te volgen."

"Hij ruikt niet dat er een mens heeft gelopen, maar de geur van de geknapte grassprietjes."

Twaalf honden streden om de titel Nederlands Kampioen Speurhond. In een wedstrijd kan een speurhond maximaal honderd punten verdienen. Bij elke twijfeling of afwijking van het spoor gaan er punten af. Kazz wist tijdens het kampioenschap 96 punten te scoren. "Hij ruikt niet dat er een mens heeft gelopen, maar hij ruikt de geur van de geknapte grassprietjes en andere verstoringen van de bodem", aldus Karin.

De Duitse herder raakte jaren geleden geblesseerd en kreeg de diagnose slijtage en artrose van de wervelkolom. Dat betekende dat Karin met Kazz moest stoppen met de actieve hondensport. Sindsdien concentreren ze zich helemaal op het speuren.

"Hij was pas acht weken toen hij hier op de wei stond."

Met zijn neus in het gras en schuim op zijn bek loopt Kazz voorop aan een tien meter lange lijn. Ondanks de egale grasvlakte, weet de speurneus tot op de centimeter de route te volgen die Karin eerder door het gras heeft gelopen. "Hij was pas acht weken toen hij hier op de wei stond en we begonnen om dit te leren."

Aan het einde van de route volgt de grote beloning voor Kazz. "Dit is waar ie het eigelijk allemaal voor doet." Karin gooit een groen balletje weg en dat mag hij gaan halen. "Dit vindt hij het allerleukste, lekker spelen", zegt Karin lachend.

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.

Deel dit artikel
Download de app en draag het gevoel van hier altijd bij je!