"Ze weten dat hier veel hangjeugd zit", gaat de hondentrainster verder. Ze is verslagen en verdrietig. "Ik had het niet gehoopt, maar ik zag het wel al gebeuren." Geregeld vond ze er in de ochtend jointjes op de stoep, zat er graffiti op de muren en stonden er zelfs frietpannen op de grond. "En nu hebben ze er een heel groot kampvuur van gemaakt."

Helaas is er niemand die de mogelijke daders heeft kunnen spotten. "Een omwonende heeft net na middernacht de brandweer gebeld, omdat-ie dacht dat er een bosbrand was. Uiteindelijk bleek mijn hondenschool in de fik te staan. Verder heeft niemand iets gehoord of gezien."

Het doet de hondentrainster ontzettend veel om haar geliefde hondenschool er zo bij te zien liggen. "Dit is toch mijn passie, dit is mijn werk", snikt ze verslagen. Tegelijkertijd is Hassing gelijk bezig met het zoeken naar oplossingen: het gebied afzetten met schapengaas en ervoor zorgen dat de honden toch op het nabijgelegen veldje kunnen rennen.

Alle spullen van de hondenschool, zoals bijtmouwen en bijtpakken, moeten vervangen worden. "Dit gaat ons makkelijk een paar duizend euro kosten", zegt Hassing met een bedroefd gezicht. "Maar het zuurste vind ik dat iemand zo snel zoiets om zeep kan helpen. Het is wel iemands leven. Iemands werk, iemands passie."

Er vloeien veel tranen bij het verkoolde en zeiknatte gebouw. Niet alleen de hondenschool, maar ook een Waalrese Kringgroep maakte gebruik van de ruimte. Ook zij geven trainingen voor en met honden, alleen dan als vereniging. Met dezelfde passie. En nu, na de brand, met dezelfde verslagenheid.

Bij die Kringgroep zit Ynskes vader: Koos Hassing. Hij zou dit jaar het 50-jarig jubileum vieren bij zijn vereniging. Het had een bijzonder jaar moeten worden, dus de smaak van de start is bitter. "Maar we willen zo snel mogelijk herpakken om te kijken of we toch nog iets kunnen doen in dit speciale jaar."

LEES OOK: Brand verwoest gebouw hondenschool, brandweer koelt gastank in de buurt