De twee partijen wonen sinds 2007 naast elkaar. Lange tijd gingen ze goed en vriendschappelijk met elkaar om en tolereerden ze elkaars honden. Na een ruzie, in april 2018, werd het van kwaad tot erger.

Uiteindelijk stapten de bewoners van het ene huis naar de rechter, omdat de herders van de buren volgens hen wel erg veel herrie veroorzaakten.

'Ernstige hinder'
De eisers beweerden ook dat de honden gevaarlijk en hinderlijk zijn. Ze lieten camera’s ophangen om de overlast te kunnen filmen. De eigenaren van de herders plaatsten daarop een schutting rondom hun achtertuin.

Een deskundige op het gebied van hondengedrag concludeerde dat de honden licht ontvlambaar zijn, een risico dus voor andere honden. De Nederlandse Stichting Geluidshinder sprak van ‘ernstige hinder’.

De eigenaars van die herders voelden zich niet aangesproken: mogelijk zijn ook geluiden van andere honden opgenomen. Bovendien, zo vinden ze: blafgeluiden horen erbij in een woonwijk. Ze bestreden ook dat hun herders gevaarlijk zijn.

De rechter liet zich door de videobeelden overtuigen, maar tikte de eisers ook op de vingers. Een camera die op de eerste verdieping van hun huis hangt, moet weggehaald worden voor de privacy van de buren. Ook mogen ze hun buren niet meer met de hand filmen.

Geen dwangsom
De rechtbank vindt de dieren niet gevaarlijk, maar de geluidsoverlast is wel aantoonbaar. Vooral als de dieren in de tuin zijn. Om de hinder voor de buren zo beperkt mogelijk te houden, mogen de herders alleen nog tussen twaalf en één uur ’s middags en tussen zes en zeven uur ’s avonds nog in de achtertuin komen.

De rechtbank wijst een dwangsom af die volgens de eisers zou moeten worden opgelegd. Verder zag de rechter het niet zitten om de kosten van de camera's op de buren te laten verhalen.