“We dachten wel even toen Geert binnen kwam met een blindenstok, wat moeten hier nu mee?” Voorzitter Kees Hermans van de handboogverenging beschrijft hoe Geert in 2018 binnen kwam lopen. “We hebben een handboog geprobeerd. Dat ging niet. Tot ik Geert een kruisboog liet proberen. Toen lukte het wel.”

Geert heeft het Bardet-Biedl syndroom. “Ogen, oren, botten of nieren: het kan heel veel organen aantasten”, legt Geert uit. "Bij mij zijn het onder andere mijn ogen. Met mijn rechteroog zie ik tien procent en met mijn linkeroog zie ik helemaal niks”, vertelt Geert. “Ik heb kokerzicht. Vergelijk het maar met kijken door een wc-rolletje.”

Er zijn wel wat dingen aangepast voor hem bij de club. Zo heeft Geert zijn eigen schietbaan. Witte tape is op de grond geplakt zodat Geert precies de route kan volgens naar zijn schietplek. Maar voor de rest krijgt hij geen speciale behandeling. “Nee, de regels zijn voor mij precies hetzelfde”, zegt Geert.

En zo stond Geert afgelopen weekend ineens in de finale bij het koningschieten op zijn vereniging. Hij moest nog één ander verslaan voor de titel. “Dat was wel spannend”, zegt Geert. “Na tien pijlen hadden we allebei 90 punten. Een elfde pijl moest bepalen wie er koning zou worden en wie prins.”

“Ik had het niet meteen in de gaten”, vertelt Geert verder. “We schieten op 25 meter. En ja, ik zie de pijlen niet zitten op die afstand. Ik zag het pas toen we bij de roos stonden. Ik had gewonnen. Ik ben heel trots dat dat gelukt is.”

“Hij is zonder twijfel de beste”, zegt voorzitter Kees. Hij heeft echt verdiend gewonnen.” Degene die het minste ziet, heeft dus gewonnen. “Ja, dat is wel heel apart en heel gaaf”, zegt Geert.