Eten, drinken, onderdak. Dat zijn de belangrijkste levensbehoeften. Helaas zijn er altijd mensen die tussen wal en schip vallen. De mensen die geen cent te makken hebben. Het kan iedereen overkomen.

Tijgerbrood
In 2018 kwam ik zo'n schrijnend verhaal tegen. Een Poolse man had honger en stal een brood. Hij werd gepakt en voor de rechter gedaagd. De politierechter was heel duidelijk: honger of niet, da's vervelend maar een brood stelen is strafbaar. De rechter bekeek het totaalplaatje zoals dat hoort.

Want laten we wel wezen: je hebt aan de ene kant een dief en aan de andere kant iemand die bestolen wordt. Je zal maar een bakkerij of supermarkt hebben. Je wil niet dat een rechter dat stelen goedkeurt en uitzonderingen maakt. Dan is het hek van de dam. Hoe sympathiek ook voor de brooddief: wetteloosheid is wel het laatste wat je wil.

Robin Hood
En toch wringt het. In ons allen zit een romantisch beeld, zo'n gevoel dat het wel mag als je honger hebt. Dingen jatten van de rijken en aan de armen geven, dat deed Robin Hood ook in de Middeleeuwen. Die rijken in dat verhaal waren de 'bad guys’ die de gewone mensen onderdrukten.

Het is een verhaal over naastenliefde. Dat speelde in een andere wereld waarin wetteloosheid en willekeur nog normaal waren. Niemand had een vangnet gespannen. Dat is wel anders nu. Denk alleen al aan bijstandsuitkeringen en de voedselbank. Toch krijg je armoe nooit helemaal weg.

In de jaren zeventig was er de hit van Gerrit Dekzeil. Hij zong: “De bakker die keek niet, ik pikte een brood en heb dat mijn moeder gegeven. Het was wel gestolen maar smaakte ons goed, zo zijn wij in leven gebleven”.

Hoe fout ook, iedereen zal dit begrijpen. Niemand mag hongerlijden. Ik denk dat Muskens dat bedoelde.

Honger
Massaal zongen we in de jaren tachtig ‘Feed the world’ en doneerden voor de hongersnood in Afrika. Als je wat kan missen, dan moet je gewoon met de pet rond. En ik ken ook een paar mooie voorbeelden in Brabant.

Misschien ligt daar het antwoord wel: bij de mensen die het wel goed hebben. Uitgangspunt moet zijn: geven, geven, geven, zodat niemand hoeft te jatten. Mensen die het niet breed hebben helpen dus. Niet door ze weg te jagen en op te jagen, maar door ze een plek te geven. En brood.

Wil je de column eerder lezen? Abonneer je dan op de Misdaadnieuwsbrief van Omroep Brabant.