Race tegen de klok: Guido redt oude televisieprogramma's
Op zolder heeft Guido zijn werkruimte, maar al op de trap liggen oude videobanden, soms zelfs nog in plastic. Midden op de zolder staat een muur van videobanden en tientallen videorecorders, van allerlei verschillende systemen. VHS uiteraard, maar ook Betamax, Video 2000 en obscuurdere systemen als U-Matic.
Achter die videomuur heeft Guido zijn werkruimte. Met een recorder een twee computerbeeldschermen. Van een hoge stapel pakt hij een blokvormige cassette: een VCR-tape, de eerste videoband die in de jaren zeventig op de markt kwam. Hij stopt hem in de speler. “Er komt beeld uit”, zegt Guido opgelucht. “Even de tracking regelen.”
Een omroepster komt tevoorschijn, van de NCRV. Ze vertelt dat de omroep voortaan een nieuw logo heeft. Daar leidt Guido uit af dat de opname vermoedelijk uit 1978 komt. De beelden op videobanden worden met speciale apparatuur omgezet in digitale gegevens zodat die op computers kunnen worden opgeslagen. Daarna plaatst hij de beelden op zijn YouTubekanaal.
“Als kind nam ik met mijn cassetterecorder geluid van tv op.”
De fascinatie voor het opnemen van tv begon voor Guido (51) als kind: “Ik kreeg van mijn vader een cassetterecorder en daarmee nam ik geluid van de tv op. Dingen die ik terug wilde luisteren.” Jaren later vond hij op een rommelmarkt een oude Video 2000-recorder met banden: “Ik was benieuwd wat erop stond. Het waren muziekprogramma’s en oude shows van André van Duin.”
Guido is ICT’er van beroep en maakte een website, 'TV en radio database', waarop hij zijn vondsten plaatst. Zijn collectie breidde uit en na een interview in de VPRO-gids kwam alles in een stroomversnelling: “Ik kreeg een mail van decorontwerper Roland de Groot: ‘Kom maar eens kijken, ik heb nog heel veel liggen’. Met een volle auto met banden reed ik terug. 1-2-3-shows, muziekspecials, noem maar op.”
“Ik vond een interview met Tina Turner.”
Bijzonder was ook de videocollectie van producent en presentator Harry de Winter uit Oss: “Hij stopte met zijn bedrijf IDTV, bekend van Lingo. Een van zijn medewerksters stuurde een mail. Zo’n 700 banden kreeg ik mee. Ik vond een interview met Tina Turner, maar ook ruw materiaal van zijn praatprogramma Wintertijd.”
Omdat videobanden tot halverwege de jaren tachtig heel duur waren, is uit die tijd weinig bewaard in de professionele archieven in Hilversum. Als Guido zo’n opname op een band tegenkomt, is hij blij: “Omroepsters, oude journaaluitzendingen: allemaal niet bewaard. Alleen de items hebben ze nog, maar presentaties van Eugènie Herlaar en Fred Emmer niet.”
“Soms zit de schimmel erop en is het beeld niet meer te redden.”
Maar soms is er ook slecht nieuws. Want lang niet alle banden zijn nog te redden: “Sommige opnames uit vooral de jaren zeventig zijn niet meer af te spelen. Heeft het in een vochtige schuur gelegen, dan staat de schimmel erop.”
Oude tv-shows vindt hij het liefst: “De Willem Ruis Show, Wie Kent Kwis, Babbelonië, Vijf tegen Vijf”, somt hij op. “Heel veel is niet bewaard gebleven. Dus als mensen ooit kandidaat waren en ze hebben nog een band op zolder liggen, neem contact met me op.”
Maar de tijd dringt: “Zeker heel oude opnames moet ik nu digitaliseren. Want het gaat geen tien jaar meer duren of het materiaal is vergaan.”