Cor (89) geeft nog steeds rijles: 'Zo'n oude opa als ik kan dat nog prima!'
Met een stralende glimlach stapt Cor in zijn lesauto: een blauwe Kia Picanto. Hij heeft nog steeds een rijschool aan huis. "Dit is het allermooiste dat er is. Iemand iets leren is prachtig", zegt hij glunderend. "Zo'n oude opa als ik kan dat nog prima!"
Cor verloor twee jaar geleden zijn vrouw. "Ze had vaak gezegd: stop er toch eens een keer mee. Maar ik wil niet achter de geraniums gaan zitten. Daar ben ik geestelijk nog te fit voor. Zeker nu ik alleen ben, wil ik door."
"Ik geniet van het leven."
Hij geeft nog maar vier uurtjes rijles per week, meer wil hij ook niet. "Ik geniet van het leven", zegt Cor. "Ik help vooral mensen met een rugzakje. Daar kan ik dan extra de tijd voor nemen." Onlangs zijn drie van zijn vier leerlingen geslaagd. En dus haalt hij weer leerlingen van de wachtlijst.
De krasse senior geeft al vijftig jaar rijles. Hij begon dus ooit met een tarief van 18 gulden. Hij snapt wel dat de prijs van een rijles nu flink omhoog moet. "Dat had al veel eerder gemoeten. Een instructeursopleiding kost al snel 7000 euro. En denk aan benzine en alle verzekeringen. Dat moet ook allemaal worden betaald." Door de hoge concurrentie werden de prijzen volgens hem eerder te weinig verhoogd. "Je moet dan wel echt kwaliteit leveren", vindt hij.
"Ze blijven maar regels maken."
Saai wordt het werk volgens de instructeur nooit. "Het verkeer verandert altijd. Het is altijd mooi om te zien." Of het rijden veel is veranderd? "Het is net als met voetbal. Ze maken maar extra regels. Op een gegeven moment hebben ze zoveel regels dat het spel niet meer kan worden gespeeld."
In februari tikt hij de 90 aan. Of het nog wel veilig is, ondanks zijn hoge leeftijd? "Dat is een soort ouderendiscriminatie", zegt hij. Onlangs is Cor nog gekeurd door een examinator van het CBR. "Als ik nog jong was, was ik opnieuw aangenomen als instructeur." Hij geeft aan goed in de gaten te worden gehouden door zijn zoon, dochter en kleindochters. "Als de geest niet meer goed is, dan zal ik stoppen."
"Ik ben met hart en ziel instructeur geworden."
Wat hem goed maakt? "Sommige instructeurs hebben het inlevingsvermogen van een garnaal. Ik probeer me echt in de kandidaat te verplaatsen", stelt Cor. "Ik ben met hart en ziel instructeur geworden en sta ook met heel mijn hart voor de klanten in."
"Dit wil ik gewoon niet missen. Het is zo leuk om te doen", vindt de oer-ervaren rijinstructeur. "Met jongelui beginnen en dan zie je ze groeien en beter worden. Dat geeft heel veel voldoening."