Paarden, ezels, varkens, kippen, een zwijn en Gerrit de lama staan op het kleine perceel. Op een paar meter afstand razen de auto's over de snelweg, maar heeft bewoner Gerard (56) geen last van. "Nee hoor, ik hoor dat niet en ik denk dat de dieren er ook weinig last van hebben."

Gerard woont nu zes jaar in een caravan. "In mijn oude huis veroorzaakte ik overlast met mijn honden en ik kwam op straat te staan." Het perceel is niet van hem, maar van een 70-jarige particulier die daar ook dieren hield. "Daar ben ik tien jaar terug mee gestopt en toen is Gerard hier eerst dieren gaan houden en later gaan wonen. Dat laatste mag niet, maar de gemeente gedoogt het", vertelt de eigenaar van het Tilburgse stukje niemandsland.

Vroeger woonde Gerard in een volgens hem prachtig huis. "Maar ik raakte in korte tijd mijn familie kwijt en heb een trauma opgelopen toen ik twee kinderen onder de trein zag komen. Die beelden houden mij elke nacht wakker." De pijn is van zijn gezicht af te lezen als hij erover vertelt. "Ik drink 's avonds bewust teveel om mijzelf te verdoven en toch in slaap te vallen."

Hulp zegt hij zelf wel te willen. "Maar de wachtlijsten zijn zo lang dat niemand mij nu kan helpen." Gerard vertelt open over zijn verleden. Ondertussen komen er twee Tilburgers langs voor wie hij wat hout heeft liggen. "Ik help graag mensen die het ook niet makkelijk hebben."

In zijn caravan is er geen water, elektriciteit en ook geen gas. "Ik leef eenvoudig en heb niet veel nodig. Als het kan, wil ik hier niet meer weg. Ik heb vijftien jaar alleen in een 'normaal' huis gewoond en wil dat niet meer." Al moet Gerard toegeven dat water en stroom toch wel fijn zouden zijn. "Want petroleum voor mijn kacheltje is wel heel duur nu."

Gerard leeft van een uitkering, maar hij zegt via vrienden voldoende stro, hooi en voer voor zijn dieren te krijgen. Die dieren koopt Gerard niet zelf. "Ik krijg ze vaak en soms worden ze ook achtergelaten, maar alle dieren mogen bij mij rustig oud worden." Toch kreeg hij al enkele keren de dierenbescherming op bezoek. "Automobilisten staan dan in file hier en dienen een klacht in omdat ze denken dat het slecht met ze gaat. Maar ik wil echt het beste voor ze."

Omdat het zo veel heeft geregend, is het nu hard werken voor Gerard. "De grond is heel drassig en ik moet snel een stukje grond klaarmaken waar de paarden droog staan." Hij weet dat niet alles perfect in orde is, maar heeft niets te verbergen, ook niet voor de dierenbescherming. "Iedereen is hier welkom en het is simpel: als mijn dieren het goed hebben, gaat het ook goed met mij."

Gerard is niet zijn echte naam, die is wel bekend bij de redactie.