Razvan (23) wil een kamer huren, maar wordt voor 1700 euro opgelicht
“Shitted”, voelt hij zich. In de gemeenschappelijke ruimte van Hostel Roots aan de Tilburgse Stationsstraat zoekt hij zich suf naar andere woonruimte, tot nu toe zonder resultaat.
“Soms krijgen ze via videobellen de woning zelfs te zien.”
Razvan is niet de enige die is opgelicht, weet Sam Weeterings, bedrijfsleider van het hostel: “Ze lezen op Facebook mooie berichten dat er een kamer beschikbaar is. Soms krijgen ze via videobellen zelfs de woning al te zien. En eenmaal in Nederland, nadat ze geld hebben overgemaakt, verdwijnt het WhatsApp-nummer van de radar en geeft niemand meer thuis. Deze maand heb ik al drie van dit soort gevallen gehad.”
Tegenover Razvan zit Oyku Karaman uit Turkije. Ze komt hier voor een rechtenstudie op de Tilburgse universiteit, maar ook zij vult vooralsnog haar dagen met het zoeken naar een kamer. Ze zucht: “Het is echt moeilijk. Ik reageer op alle makelaars en huizenverhuurders. Maar ik krijg helemaal geen antwoord.”
Het enige bericht dat ze krijgt, is dat ze geld moet betalen om zich te laten registreren. “Maar registreren betekent niks. Ik zoek nu al drie maanden en ik heb niks.”
"Ik kwam voor een eigen studio, maar inmiddels vind ik alles goed."
De universiteit heeft bij Weeterings’ hostel 50 bedden gereserveerd voor internationale studenten. En dat is lang niet genoeg: “Er is te weinig plek voor deze studenten. Soms zie je dat ze het maar opgeven en weer naar huis gaan, dat is toch het laatste dat je wilt.”
Oyku: “Ik wist dat het moeilijk was om woonruimte te vinden, maar niet dat het zó moeilijk zou zijn. Ik kwam hier voor een eigen studio of appartement. Maar inmiddels vind ik alles goed. Met vijf of zes anderen? Ook prima. Ik wil gewoon een plek waar ik kan wonen.”
Oyku voelt zich er slecht onder: “Het is stressvol en hopeloos. Want ik weet niet wat ik nu moet doen. Ik blijf maar mails sturen”, ze wijst naar haar beeldscherm. Maar de moed zakt haar wel in de schoenen: “Ik was positief, maar nu niet meer.”
En als ze niets vindt? “Ik weet het niet. Dan moet ik hier blijven of in een ander hotel. Maar dat is niet goedkoop."
“Heel veel slechter dan dit kan het niet worden.”
Razvan heeft de hoop nog niet opgegeven: “Het is niet helemaal hopeloos. Maar de situatie is moeilijk, met de huizencrisis in Nederland en de prijzen die door het dak gaan. Dus ik ben niet positief, maar ik hoop op het beste. Ik ben toch al 1700 euro armer dus heel veel slechter dan dit kan het niet worden.”
LEES OOK: Werknemers van de toekomst kunnen nu geen studentenkamer vinden
