“Hij was mijn grote liefde”, vertelt de weduwe in een reconstructie in Opsporing Verzocht. “We waren ruim vijftig jaar samen en in mei 48 jaar getrouwd. Mijn man had COPD (een longziekte) en begin dit jaar werd longkanker bij hem geconstateerd. Omdat er geen genezing meer mogelijk was, is hij opgenomen in een hospice. Daar is hij 9 juli overleden.”

De Cuijkse mist haar echtgenoot nog elke dag. “Vooral zijn gezelschap. Daarom hadden we hem hier ook thuis opgebaard. Dat vond ik fijn en dat had hij zelf ook gewild. We hadden een mooie afscheidsbijeenkomst gehad, maar toch was ik nerveus voor de volgende dag. Het echte afscheid moest een mooie herinnering worden.”

Of de inbrekers op de hoogte waren van de dood van de man en de aanstaande crematie: de politie sluit het niet uit. “In dat geval zijn het gevoelloze daders, die er blijkbaar vanuit waren gaan dat de weduwe alleen thuis was”, zo vertelt een woordvoerder van de politie in het opsporingsprogramma. Volgens haar is het zelfs de vraag of ze wel onder de indruk waren van de doodskist, waarin de man lag opgebaard.

In het huis van de vrouw sliepen die nacht ook haar zoon en haar 16-jarige kleinzoon. Dat wisten de inbrekers niet. Tegen twee uur ’s nachts werd de jongen gewekt door een geluid dat hij niet direct kon thuisbrengen. De daders waren de woning binnengedrongen door de voordeur met een koevoet te forceren. Eén van hen kwam de slaapkamer van de vrouw binnen. Haar kleinzoon, die inmiddels in de gaten had wat er aan de hand was, riep zo hard hij kon. Daarop werd zijn vader wakker en samen joegen ze de inbrekers schreeuwend het huis uit.

“Dit is bijna niet te bevatten. Hoe moet dat morgen met de crematie?”, vroeg zoonlief zich af. “En ook al was ik kapot nog voordat de nieuwe dag was begonnen: het is gelukkig allemaal prima verlopen.” De vrouw is nog even bij haar man gaan zitten: ”Ik was verdwaasd. Waarom doen mensen dit. Ik heb nog even met mijn man gepraat. Zo van: je hebt heel wat gemist.”

In haar eentje slapen is er voorlopig niet bij voor de Cuijkse. “Ik heb het wel geprobeerd, maar het lukt niet. Of ik overnacht ergens anders of ik zorg ervoor dat er iemand bij me is.”

Op beelden van een deurbelcamera is de auto te zien, waarin de inbrekers zaten. Het ging vermoedelijk om een donkerkleurige Mercedes. Twee van de drie daders lijken vrij klein van postuur: één wordt rond 1,70 meter geschat en een andere rond 1,75 meter. Deze laatste zou een wat steviger postuur hebben. Volgens de zoon van het slachtoffer sprak het drietal Nederlands met een Brabants accent.

LEES OOK: Inbrekers schrikken van doodskist in woonkamer en gaan ervandoor