Op het perceel van Joop zijn buurtbewoners zaterdag druk in de weer. Zo staat Tim met zijn tweejarige zoontje in het veld boontjes te plukken. “Er zitten mooie sperziebonen tussen. Het is zonde dat die geen plek krijgen in de supermarkt”, zegt Tim. “En voor mijn zoon is het een mooie ervaring om dit samen met papa te doen.”

Boer Joop verbouwt naast sperziebonen ook boerenkool, erwten, wortels, koolraap en spinazie. Drie jaar geleden gooide hij het roer om en besloot hij biologisch te gaan verbouwen. Tot nu toe werden zijn groenten altijd afgenomen door supermarkten.

Maar dit jaar kon Joop zijn biologische sperziebonen plotseling niet meer slijten aan de lokale Albert Heijn en de Dirk. “De supermarkten vragen het dubbele voor sperziebonen als ze biologisch zijn. Mensen kopen die vervolgens niet, dus dan gooien de supermarkten het uit de schappen."

Nu zit hij plots dus met een veld vol sperziebonen, die hij aan de straatstenen niet kwijtraakt. Om ze niet weg te gooien en er toch nog iets op te verdienen, heeft Joop de hele buurt uitgenodigd. Ze mogen hun eigen bonen komen plukken. “Gewone bonen liggen voor twee euro per kilo in het schap, maar hier mogen ze komen plukken voor een euro per kilo", zegt Joop.

Rijk wordt de boer er niet van. Normaal gesproken zou het perceel zo’n 25.000 euro opleveren. Nu moet Joop blij zijn als hij duizend euro binnenhaalt. “Het is een druppel op de gloeiende plaat”, zegt hij. Met zijn actie hoopt Joop 'een dubbele boodschap' af te geven: “Aan de ene kant worden we door de overheid gestimuleerd om bio te telen, maar op deze manier houdt het op”.

Veel buurtbewoners hebben gehoor gegeven aan de oproep van Joop en zijn zaterdag zelf komen plukken. Zo heeft een vrouw rond het middaguur al een paar tassen met sperziebonen gevuld. “Joop is mijn achterbuurman en wij zien dagelijks hoe hard hij moet werken", zegt ze. "Dat dit hier nu staat en niet afgenomen wordt, is voor hem een financiële strop. En met al die voedspelverspilling die er in de wereld al is, is het heel zonde om dit te laten staan.”

Of ze zelf ook voor biologisch kiest als ze de volgende keer boodschappen gaat doen? “Ik ben best bereid iets meer te betalen. Maar de vraag is of de boer eraan verdient of de supermarkt. Ze liggen duur in het schap, maar wat gaat er naar de boer? Dat zou ik eerst eens willen weten.”

Joop is blij dat er zoveel buurtbewoners zijn gekomen. "Ik vind de reacties hartverwarmend. Dat stimuleert me wel om door te gaan", besluit de boer.