In de jaren zeventig was de Efteling vooral een park voor ouders met jonge kinderen, met het Sprookjesbos en een grote speeltuin. Maar na de opening van het Spookslot in 1978 liepen de bezoekersaantallen terug.

"We moesten ons richten op een nieuwe doelgroep: veertien- tot zestienjarigen. We wilden niet weer een nieuw sprookje, maar iets heel anders", legt Lemmens uit.

Het werd een thrillride, een spectaculaire achtbaan voor echte durfals. De eerste in Europa. Anton Pieck stond er niet om te springen, maar wist dat het nodig was voor het voortbestaan van de Efteling. De toenmalige directeur reisde af naar Amerika ter inspiratie en zag daar de achtbaan 'Het Monster van Loch Ness'.

Geïnspireerd door dit ontwerp mocht de toen 37-jarige Lemmens samen met creatief directeur en ontwerper Ton van de Ven naar achtbaanbouwer Vekoma. "Ze lieten een map zien met ontwerpen van achtbanen en Ton zei na de allerlaatste bladzijde: 'Doe deze maar'."

De Python bleek een keerpunt in de geschiedenis van het sprookjespark. Voor het eerst kreeg de Efteling te maken met wachtrijen en gillende bezoekers. Het werd de grootste en meest sensationele achtbaan in Europa. Lemmens herinnert zich nog goed dat hij een testrit mocht maken, voordat de Python officieel in gebruik werd genomen.

"Tegenwoordig gebruiken ze kunststof modellen met water om zo'n nieuwe achtbaan te testen. Wij deden dat toen nog met zandzakken. Dat testen duurde dagen. Ik stond met de projectleider van Vekoma te kijken toen hij zei: 'En nu die zandzakken eruit en wij erin'. Echt een belevenis, in ons eigen park in die nieuwe achtbaan", vertelt hij enthousiast.

Bang is hij nooit geweest. “Zeker niet. Dit zijn installaties waar mensen ingaan. Daarvoor gelden de aller strengste veiligheidseisen.”

Sindsdien zat hij al honderden keren in de Python. "Het eerste jaar ging ik regelmatig kijken hoe druk het was. Elke dag maakte ik wel een ritje. Het was bijna een verslaving. Dat was ook het jaar waarin we voor het eerst met wachtrijen te maken kregen."

Maar die drukte beperkte zich niet tot de wachtrij in het park. Bijna niemand had ooit in een achtbaan gezeten dus iedereen wilde de Python zien. Mensen dromden samen bij de hekken van het park om een glimp op te vangen van het icoon.

"Het zag zwart van de mensen. Er werd overal fout geparkeerd en verkeersregelaars moesten alles in goede banen leiden. Het was een Europese primeur en die tamtam werkte wel."

De komst van de Python bleek een gouden greep. De jongeren kwamen naar het park en ze bleven komen. Daar droegen ook de komst van schipschommel Halve Maen (1982), de Piraña (1983) en de Bobbaan (1985) aan bij.

Lemmens is al een tijd met pensioen, maar komt nog steeds tientallen keren per jaar in het park. "Ik ben nog altijd een groot achtbaanliefhebber. Zo lang ik nog gewoon gebogen in zo'n karretje kan kruipen, blijf ik dat doen."

Omroep Brabant Radio duikt deze week in Het Gevoel van de Jaren 80. We stappen in een tijdmachine en gaan zo’n 40 jaar terug in de tijd. De hits uit die tijd en de vergeten parels hoor je van 6 tot en met 12 november. Op de radio bij Omroep Brabant, tijdens 'Het Gevoel van de Jaren 80'.