Porgy Franssen heeft de liefde voor het acteren hervonden
"Ik heb erover gedacht om helemaal te stoppen," vertelt hij. Hij overwoog een reizend bestaan, met een camper door Europa. Maar iets in hem trok hem toch weer naar het theater. Voor het eerst in jaren klaagt hij nergens over, hij vindt het fantastisch.
Een geboren acteur? Misschien wel. Hij groeide op in een groot muzikaal gezin in Eindhoven. Dertien kinderen die samen met moeder optredens gaven en een plaat opnamen als de 'Hollandse Franssen'. Het was een en al muziek. Niet voor niets werden Porgy en zijn tweelingzus Bess genoemd naar de hoofdpersonen in de opera van Gershwin die tijdens hun geboorte in Eindhoven te zien was.
Maar toen Porgy nog maar twee jaar oud was, noemden ze hem al de acteur. Zelf denkt hij dat het een manier was om gezien te worden in dat grote gezin. Hij ging naar de toneelschool in Maastricht, maar volgens hem leerde hij pas echt acteren in de praktijk. Een regisseur die met een rood hoofd vlak voor zijn gezicht schreeuwde: "JE BENT VERLIEFD OP DAT MEISJE" schudde hem wakker.
Opeens wist hij hoe het moest. Een tekst laten resoneren in jezelf en er iets aan toevoegen. Elke avond net iets anders. "Net als een violist. Die speelt niet alleen zijn noten, maar maakt er muziek van."
Hij doet niet graag ingewikkeld over acteren. "Ik verdiep me nooit in een personage, nog niet één seconde. Ik drijf op mijn intuïtie en op wat er in het moment gebeurt."
Wat volgde was een imposante carrière. Vanaf de jaren 80 speelde hij in diverse films en series, maar hij brak door met de tv-serie 'Bij nader inzien' in 1991. Daarna speelde hij in talloze series, films en theatervoorstellingen. Het was zelfs zo dat hij het gevoel kreeg dat zijn leven meer op het podium dan ernaast plaatsvond. "Ik vroeg me weleens af wat ik in dit saaie leven moest," vertelt hij.
Tot het hem dus ging tegenstaan. "Altijd maar reizen, geen tijd voor een privéleven. Dan kon een familiefeestje weer niet doorgaan, want ik kon natuurlijk weer niet. Al voor corona nam hij afstand van zijn werk. "Ik heb anderhalf jaar echt niks gedaan en daarna nog een paar jaar heel weinig."
Maar het theater sloop zijn leven weer binnen. Hij ging mensen tegen betaling voorlezen in hun slaapkamer. "Ik kreeg een sleutel en dan kwam ik stipt om tien uur binnen. De mensen lagen al in bed en ik las ze bij kaarslicht voor. Daarna ging ik zonder iets te zeggen weer weg." Hij vond het fantastisch om te doen, maar optreden voor een zaal met 800 mensen blijkt toch net iets rendabeler.
En dus reist hij nu weer gelouterd en met volle overtuiging langs de Nederlandse theaters. Op 12 januari is 'Augustus: Oklahoma' te zien in het Parktheater in Eindhoven.
'KRAAK. vraagt door' wordt elke woensdag uitgezonden om 17.15 en daarna herhaald. Het programma is ook terug te kijken op Brabant+. En er is een podcast met een lange versie van het gesprek.