Shanne Braspennincx dacht al maanden aan stoppen: 'Geeft me rust'

29 februari om 20:04 • Aangepast 15 maart om 02:02
nl
Baanwielrenster Shanne Braspennincx (32) uit Strijbeek heeft haar beslissing om per direct te stoppen niet in een opwelling genomen. Dat vertelt ze donderdag, vlak nadat ze plotseling een punt zette achter haar carrière. En dat terwijl de Olympische Spelen in Parijs over een paar maanden starten. "De timing is voor buitenstanders misschien raar, maar ik dacht hier al heel lang over na", zegt de olympisch kampioene.
Profielfoto van Malini Witlox
Geschreven door

Continu doorgaan, zonder tijd voor reflectie. Zo omschrijft de wielrenster haar sportcarrière. In 2021 veroverde ze olympisch goud op de keirin tijdens de Spelen van Tokio in 2021. "Ik was compleet voldaan na die gouden medaille", blikt ze terug in tv-programma Brabant Vandaag. "Maar ik moest snel door. Ik had veel te doen in mijn privéleven en in mijn sportleven. In die hectiek wilde ik geen belangrijke beslissingen maken," zegt Braspennincx.

Tijd om te reflecteren kreeg ze pas na het wereldkampioenschap baanwielrennen in Glasgow in augustus 2023. Het idee om te stoppen diende zich toen langzaam aan. "Ik heb gewonnen wat ik wil winnen. Ik heb veel mooie titels en medailles binnengehaald. Die gouden plak was de kroon op mijn carrière, die staat met stip op een", zegt ze.

"Deze beslissing geeft me rust."

Braspennincx heeft haar tijd genomen om deze beslissing te nemen, benadrukt ze. "Ik heb er met veel met andere mensen over gesproken en ben bij mezelf te rade gegaan. Ik heb mezelf iedere keer opnieuw de vraag gesteld: 'Hoe denk ik er nu over?'. Ik denk dat ik een goede keuze heb gemaakt. Het geeft me rust om vijf maanden voor de Spelen te zeggen dat ik stop."

"Het revalidatieproces was geen rechte lijn omhoog."

De wielrenster vertelt dat haar carrière niet over rozen ging. Ze kreeg in 2015 een hartaanval tijdens een trainingskamp in de Verenigde Staten. Een herstelproces volgde. Maar daarin traden complicaties op. Een stent ging dicht. "Het revalidatieproces was geen rechte lijn omhoog. Het ging van links naar naar rechts en van beneden naar boven. Ik moest mijn eigen lichaam weer leren kennen en er vertrouwen in krijgen. Het heeft ruim twee jaar geduurd voordat ik me weer helemaal durfde te geven bij wedstrijden en trainingen."

Wat de wielrenster nu gaat doen, weet ze nog niet. "Ik heb niets in de planning, maar laat het op me afkomen. Ik blijf wel sporten, want sport is een virus. Maar dat doe ik dan wel zonder rugnummer."

DIT VIND JE OOK INTERESSANT:

Wij zetten de carrière van Braspennincx op een rijtje in negen mooie foto's.

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.

Deel dit artikel
Download de app en draag het gevoel van hier altijd bij je!