"Wanneer ik deze mensen blij kan maken dan ben ik dat ook", lacht Edmund. Het opsporen van de stellen blijkt nog een hele kluif: "In mijn oude adresbestanden staan nauwelijks mobiele nummers en bovendien zijn veel mensen verhuisd. Via Google en Facebook kom ik gelukkig een heel eind. Inmiddels hebben zo’n vijftig echtparen hun negatieven gehad", zegt Edmund.

In een periode van ruim vijfentwintig jaar fotografeerde hij talloze bruidsparen in West-Brabant. Het werk dat hij daarna deed als persfotograaf gaf hem niet meer de voldoening van vroeger. Edmund besloot daarom het roer om te gooien en inmiddels werkt hij als zorgondersteuner in een verpleeghuis. Het was voor hem aanleiding om afscheid te gaan nemen van zijn dierbare bruidsarchief.

De meeste echtparen reageren blij verrast wanneer ze hun huwelijksfotograaf van weleer aan de lijn krijgen. "Wanneer ik mijn naam noem is er meteen herkenning. Ik benader ze trouwens altijd eerst voorzichtig met de vraag of ze nog wel getrouwd zijn. In iets meer dan de helft van de gevallen blijkt dit nog het geval."

De stellen mogen het beeldmateriaal gratis komen ophalen bij Edmund thuis. "Dat is telkens een gebeurtenis op zich. Wanneer ik ze de negatieven laat bekijken, beleven ze in hun hoofd de hele dag opnieuw. Voor mij komen de herinneringen dan ook terug. Ik vind het leuk om te horen hoe hun leven verder is gegaan. Lang niet alle foto's zijn uiteindelijk ook afgedrukt. Soms staan er dierbaren op die inmiddels zijn overleden. Dan wordt er zeker een traantje weggepinkt.”"

Bij veel echtparen staat ook de aanwezigheid op hun huwelijk van de fotograaf voorgoed in hun geheugen gegrift. "Ik stelde me bij de familie altijd voor als het verloren neefje en ik maakte daar een hele act van. Als je zelf plezier hebt, straal je dat uit naar de bruidsparen die soms best zenuwachtig waren. Ik vroeg ze daarom nooit om ‘even te lachen’. Ik babbelde met ze en ondertussen maakte ik foto’s", legt Edmund uit.

De fotograaf was indertijd een begrip in de huwelijksfotografie. Vooral zijn bijzondere stijl maakte indruk bij zijn klanten. "Ik deed dingen die andere fotografen destijds niet of nog nauwelijks deden. Ik liet mij daarbij inspireren door de omgeving. Daarbij koos ik als decor liever voor een leegstaande loods of een vervallen bouwterrein dan voor een aangeharkt park. Overigens was niet iedereen fan van modder of roest, haha!"

Of hij nog weleens wordt gevraagd als huwelijksfotograaf? "Dat gebeurt nog regelmatig maar voor mij is het boek gesloten, het is mooi geweest. Nu is een nieuwe generatie aan de beurt."

Ben jij een bruidspaar dat Edmund zoekt? Neem dan contact op met Omroep Brabant.