Wim haalt voedselkastje weg na plunderingen: 'Te triest voor woorden'
“Dit doe ik met pijn in mijn hart omdat ik hiermee ook goedwillende mensen tekort doe”, zegt Wim terwijl hij het kastje al op zijn steekwagentje heeft staan. Het voedselkastje aan de Gerardushof werd regelmatig aangevuld door vrijwilligers van liefdadigheidsorganisatie Homico en inwoners van Bosschenhoofd.
"Ze had nog net geen winkelwagentje: proletarisch winkelen noemen ze dat."
“Het liep twee jaar heel goed tot we de laatste tijd zagen dat het kastje steeds in één keer leeg werd gehaald. Volgens buurtbewoners kwam er wekelijks een auto voor rijden waar een vrouwelijke passagier uitstapte om haar tassen vol te laden. Ze had nog net geen winkelwagentje: proletarisch winkelen noemen ze dat."
Volgens Wim voelden buurtbewoners zich geïntimideerd door de brutaliteit waarmee de onverlaten te werk gingen. “De buren voelden zich niet veilig en hadden schrik om er iets van te zeggen. We hebben daarna geprobeerd om met een tekstbordje aan de gebruikers een oproep te doen om de spulletjes met anderen te delen in plaats van alles weg te kapen. Het hielp allemaal niks.”
"Wanneer zoiets stelselmatig wordt leeggeroofd, houdt het op."
“De voedselkast was voor veel mensen een uitkomst. Zeker ook voor diegenen die liever anoniem willen blijven of niet bij de voedselbank terechtkunnen. Toen we ermee begonnen, hielden we er rekening mee dat er ook weleens misbruik van zou kunnen worden gemaakt. Maar wanneer zoiets stelselmatig wordt leeggeroofd, houdt het op.”
Wim heeft gehoord dat ook andere kastjes in de gemeente Halderberge regelmatig worden leeggehaald. “Wie er achter zit, weten we niet omdat we vanwege de anonimiteit geen camerabeelden maken. Het irriteert me en ik vind het eigenlijk te triest voor woorden”, zegt de vrijwilliger die het kastje definitief verhuist naar een opslagplek achter de kringloopwinkel.