In de bibliotheek waar Hannie* werkte, kwamen elke dag daklozen al vroeg binnen om zich op te warmen, vertelt ze. De bibliotheek had een speciaal protocol voor daklozen volgens Hannie. Ze mochten alleen worden weggestuurd als ze sliepen, stonken of achter de computer in slaap vielen.

“Ik ben zelf nog nooit agressief benaderd, maar collega’s wel. Zelf heb ik weleens iemand met rust gelaten, omdat ik bang was dat hij agressief zou worden.” Iedereen is welkom in de bibliotheek en dat willen de organisaties erachter graag zo houden. Maar volgens Hannie was dat protocol ‘aan het doorslaan’. “Door dit soort zaken komt er een ander publiek naar de bibliotheek. En andere mensen komen juist niet meer.”

Niet alleen daklozen, ook groepen jongeren zorgen voor veel overlast zegt Hannie. “Jongeren uit alle milieus, allochtoon of autochtoon. Zodra ze in een groep zijn voelen ze zich sterk. Ze hebben een grote mond, zijn ze brutaal, praten op een denigrerende toon tegen medewerkers of gooien boeken uit de schappen.”

Dus toen haar twee maanden proeftijd in de bibliotheek erop zaten, besloot ze niet te blijven. Ze vond haar werksituatie niet veilig. “Daarna hoorde ik dat ook andere collega’s het durfden te zeggen.” Maar zover ze weet, is er nog niets veranderd. Dat er beveiligers moeten komen om de bibliotheek veilig te houden, vindt ze ‘diep triest’.

Gelukkig kon ze terugvallen op haar oude baan. Of ze ooit nog medewerker van een bibliotheek wil worden, weet ze niet. “In ieder geval niet in de stad, want ik vind het wel echt een stedelijk probleem", stelt ze. "In een dorp denk ik dat ik het nog wel aandurf.”

*Hannie is niet haar echte naam, die is bekend bij de redactie.

DIT VIND JE OOK INTERESSANT:

Overlast dwingt bibliotheken tot actie: steeds vaker beveiligers nodig