Op het privéterrein van ruim 5700 vierkante meter staan bloemen, planten, dieren, schuren en pipowagens. "Mensen komen tot rust op deze plek. Ze kunnen even weg zijn uit de dagelijkse sleur, maar ook vrijwilligers van de LEV Groep hebben er hun plek gevonden", vertelt Marie Christien.

De tuin is vier maanden per jaar op twee middagen gratis toegankelijk, maar Marie Christien is er al dertien jaar lang dag en nacht te vinden om het mooi te maken. "Dit is mijn levenswerk", zegt Marie Christien.

Dat paradijs dreigt ze nu te verliezen omdat haar terrein, dat in een natuurgebied ligt, niet in het bestemmingsplan van de gemeente zou passen. Waarom dat zo is, blijft onduidelijk. Marie snapt het niet. Ze zet zich juist in voor de natuur, toch? Ze vermoedt dat behalve haar activiteiten, ook de dierenverblijven een probleem zijn voor de gemeente.

Helga Helders van de lokale partij Voor U! diende samen met de raadsfracties van Groen Links/PVDA en D66 een motie in voor het behoud van Het Verborgen Paradijs, zonder succes. Volgens haar zou de grond van Marie Christien van origine agrarische grond zijn geweest.

"Er is nooit gehandhaafd dat er mensen komen, dieren zijn, caviahokken staan en zo. Waarschijnlijk heeft iemand een melding gedaan en dan moet een gemeente handhaven omdat het privégrond is met een agrarische bestemming", vertelt Helders.

De gemeente Son en Breugel was afgelopen dagen niet bereikbaar voor commentaar.

Brabants Landschap heeft grond rondom het terrein van Marie Christien en is wél blij dat de gemeente ingrijpt. "Het bestemmingsplan wordt op allerlei manieren overtreden, er lopen dieren op onze grond, er staan pipowagens waar mensen in slapen, rommel, het kan echt niet. Maar ja, wij hebben er niets over te zeggen, het is niet onze grond", zegt districtsbeheerder van Brabants Landschap Jochem Sloothaak.

Volgens een zoon van Marie Christien dienen de pipowagens als rustplek voor wie aan het werk is. "Het is op de vingers van één hand te tellen hoe vaak er in is geslapen door de eigenaar en niet zomaar door bezoekers."

Vanaf 1 juli gaat de gemeente daadwerkelijk handhaven en heeft Marie Christien nog vier maanden heeft om het hele terrein op te ruimen. Toch blijft ze strijdbaar. "Ik geef de hoop nog niet op. Ik kan iets waar ik jaren aan gewerkt heb niet in een paar maanden afbreken", zegt Marie Christien.

En daar zijn meer mensen het mee eens. De petitie die de zoon van Marie Christien heeft opgezet, is al meer dan tweeduizend keer ondertekend. Dat doet Marie Christien goed. "Als de tuin weg moet, zijn veel mensen in Son en Breugel en omstreken de dupe. Ik blijf daarom gewoon plantjes zetten."