“Alles herhaalt zich”, vertelt Huijgens, terwijl kinderen in de stralende lentezon spelen in een fontein en eendjes in het water zwemmen langs de Kleine Schans. In haar theatervoorstelling legt ze met film, dans en nummers als 'War' van Kensington en 'Zwart Wit' van Frank Boeijen, een link tussen het verleden en het heden. Het vestingwerk vormt het decor.

Ruim twee jaar is Mariëlla bezig geweest met het script voor 'Ommelanden', waarvoor ze input kreeg van de heemkundekring en Zuidwaterlinie. Aan de voorstelling, met een budget van zo'n 30.000 euro, werken zo’n honderd vrijwilligers mee. Zo zijn er al filmscènes opgenomen met het kloveniersgilde Sint Antonius Abt en de Bergsche Battery, een re-enactmentgroep uit Geertruidenberg die al dertig jaar gebeurtenissen uit de Tachtigjarige Oorlog naspeelt.

Vluchtelingenopvang
De voorstelling die op 16 mei gratis te bezoeken is, begint op de Kleine Schans in Terheijden met een scène over het Beleg van Breda. Dat is dan precies 400 jaar geleden. Een acteur, verkleedt als filosoof René Descartes, vertelt dat Breda elf maanden belegerd werd door de Spanjaarden. In Terheijden werden destijds in 45 boerderijen ruim tweeduizend Hollandse soldaten gedwongen opgevangen.

Vervolgens verplaatst de voorstelling zich naar cultureel centrum De Cour. Een scène op het Dongemond College volgt, waarin de vluchtelingenopvang wordt besproken in een geschiedenisles. Tegenwoordig is de gemeente Drimmelen, waar Terheijden onder valt, verplicht om 171 asielzoekers op te vangen. “Alles herhaalt zich”, benadrukt Huijgens nogmaals. “Vluchtelingen zijn van alle tijden.”

Acceptatie
In de voorstelling 'Vluchtweg', die in 2015 en 2017 werd opgevoerd in Terheijden, werden heden en verleden ook al met elkaar verweven. Toen vormde het dagboek van Anne Frank de basis voor een voorstelling over de hedendaagse vluchtelingenstroom. “We willen dit keer niet moraliserend te werk gaan, maar deze maatschappelijke kwestie wel aanstippen”, vertelt Petra Kimmel van Toeristisch Traaie, initiatiefnemer van de voorstelling.

Mariëlla hoopt als regisseur vooral meer acceptatie te bereiken. “De voorstelling biedt stof tot nadenken. We willen niet belerend zijn, bezoekers mogen zelf hun mening vormen.”