Adrián V. blijkt klein van stuk en is alleen de Spaanse taal machtig. Af en toe loerde hij tijdens de zitting even de zaal in, maar meestal keek hij stoïcijns voor zich uit. In Mexico was hij professioneel vuurdanser, maar toen hij met een Nederlandse vrouw een kind kreeg, verhuisde hij met haar naar Den Bosch.

Hij blijkt behoorlijk wat meegemaakt te hebben en af en toe is er geen touw aan zijn verhaal vast te knopen. Op 6 februari ging het helemaal mis en werd hij opgepakt. En zo kwam hij in contact met de advocaat, Fred van Rossem uit Oss.

Adrián V. was een week voor die zesde februari uit zijn huurappartement in Den Bosch gezet. Sinds zijn scheiding van de Nederlandse vrouw met wie hij een zoon heeft, woonde hij daar. Volgens een wijkagent zorgde hij daar voor veel overlast. Hij kon zijn huur net betalen met het verzamelen van statiegeldblikjes, maar verder hield hij niet veel over.

Op 6 februari ging hij onder invloed van cocaïne en amfetamine toch weer terug naar het complex aan de Ketsheuvel, waar vooral statushouders, studenten en spoedzoekers wonen. Op beelden in de rechtszaal was te zien hoe hij daar wat rommel en een matras in brand stak tegen de gevel.

Huis kort en klein geslagen
Toen de vlammen metershoog waren, was Adrián al lang weer weg. Op weg naar het centrum waar zijn voormalige hond zat, die geadopteerd was door een echtpaar. En die wilde hij terug. Met een verkeerspaal sloeg hij daar de voorruit in en baande zich een weg naar binnen, op zoek naar zijn hond Aurora, die hij mee wilde nemen naar Mexico. In de woonkamer vernielde hij voor een paar duizend euro aan spullen, maar hij werd al snel opgepakt, omdat de doodsbange bewoners de politie hadden gebeld.

En zo belandde Adrián V. in de PI Vught. Zijn advocaat werd Fred van Rossem en die bezocht hem op 17 februari. Meteen bij binnenkomst slaat V. hem meerdere keren op zijn hoofd en pakt zijn nek stevig vast. Van Rossem weet uiteindelijk de noodknop in te drukken en wordt ontzet door een bewaker.

Volgens Adrián was Van Rossem zijn advocaat niet meer, omdat die niks voor hem deed. Ook wist V. niks van een afspraak, verklaarde hij. Toen de advocaat bij binnenkomst een verkeerd gebaar zou hebben gemaakt, sloeg hij hem, gaf hij toe. Maar dat was maar een klein klapje en van wurgen was al helemaal geen sprake, verklaarde V.

'Lik mijn schoenen en zuig aan mijn penis'
“Hij maakte een teken dat in mijn cultuur ‘lik mijn schoenen en zuig aan mijn penis’ betekent”, legde V. aan de rechters uit. “Ik heb hem na de klappen om zijn lijf vastgepakt zodat hij mij niet zou vermoorden. De bewakers hebben mijn leven gered.”

Het verhaal van V. staat daarmee lijnrecht tegenover dat van advocaat Fred van Rossem. Die benadrukte in de rechtszaal nog een keer dat hij doodsangsten heeft uitgestaan. Hij is onder behandeling en twijfelt of hij nog wel advocaat wil zijn. Zonder die noodknop was het heel anders afgelopen, is zijn stellige overtuiging.

“Mijn excuses”, zei Adrián V. daarop tegen de advocaat achter hem, maar of hij dat meende was niet duidelijk. Eerder had hij ook al zijn excuses aangeboden voor de vernielingen bij het echtpaar dat op zijn hond paste sinds zijn scheiding. Ook bood hij aan de schade te betalen, die hij had gemaakt bij de ‘redding van zijn hond’.

Advocaat Fred van Rossem deed zijn verhaal na de aanval:

De officier van justitie schonk de meeste aandacht aan de brandstichting bij het wooncomplex en de inbraak bij het echtpaar en de vernielingen. Volgens hem had die brand met metershoge vlammen heel anders kunnen aflopen. En ook de inbraak met doodsbange mensen in huis nam hij hoog op. Hij eiste daarom een celstraf van vier jaar voor deze twee aanklachten. Voor de mishandeling van de advocaat eiste hij een maand celstraf.

Duidelijk werd ook dat de immigratiedienst de verblijfsvergunning van V. heeft ingetrokken. Hij moet daarom het land verlaten, maar dat kan dan pas na het uitzitten van een eventuele celstraf.

Behandeling in psychiatrische kliniek
Ondertussen zit hij in het Centrum voor Transculturele Psychiatrie Veldzicht in Balkbrug. Daar worden mensen met een niet-westerse achtergrond behandeld voor hun complexe psychiatrische problemen.

Maar over psychische problemen werd de hele rechtszaak niet gerept, maar alleen over een 'kale' celstraf. De advocaat van V. bepleitte dat vier jaar en een maand wel heel fors is voor 'een brandje, een inbraak en een eenvoudige mishandeling'. Volgens hem zou tien tot veertien maanden cel meer in verhouding staan.

De rechtbank doet op 16 mei uitspraak in deze zaak.