"Afgelopen nacht heb ik overnacht bij een kennis. De wekker stond om half zeven in de ochtend, waarna ik binnen een half uur alweer richting de Technische Universiteit ben vetrokken. Daar ben ik weer op mijn vaste plek onder de trap begonnen met het helpen van studenten."

Regterschot gaat nu door het leven met een enkele boodschappentas. "Daarin zitten spullen die ik gebruik voor mijn lessen onder de trap, bijvoorbeeld een schrift en boeken. Daarnaast heb ik mijn telefoon en tablet bij me."

Hij ziet zichzelf, ondanks zijn ontslag nog steeds als werkzame docent op de Technische Universiteit. "Dat blijkt uit alle feiten. Ik moet mijn lessen gewoon geven, vandaar dat ik hier, ondanks mijn uithuisplaatsing, nog iedere dag kom."

De oud-leraar zegt dat het voor hem nog onduidelijk is wat er met zijn voormalige woning gaat gebeuren. "Ik heb nooit een aanzegging van een ontruiming gehad. Ik weet zelfs niet of de ontruiming nog gaande is."

Er is ook beslag gelegd op zijn spullen en dat raakt hem het meest. "Ik heb geen idee wat er met mijn eigendommen gebeurd is. Daar krijg ik ook van niets of niemand informatie over. Mijn grootste angst is niet dat ik nooit meer thuis kan slapen, maar dat ik mijn spullen niet meer terug krijg. Daar zitten erg waardevolle en persoonlijke items tussen."

Ondanks de schrijnende situatie waarin Regterschot zich bevindt, kan hij rekenen op enorm veel steun. "De studenten en docenten zijn er voor mij. Het is een enorm groot netwerk. Ik noem het altijd de 'TU/e community'."

Ze proberen hem op allerlei manieren een hart onder de riem te steken. "De ene brengt eten en de andere biedt mij een logeerplek aan." Een aantal studenten, docenten en kennissen zijn zelfs al begonnen met het opzetten van een crowdfunding. "Die moet mij gaan helpen om deze moeilijke tijd te overbruggen."

Ondanks de bemoedigende hulp stelt hij zichzelf ook vrijdag weer dezelfde vraag: "Waar moet ik vanavond slapen? En dat voelt heel gek."