In heel Nederland kwamen in 2024 675 mensen om het leven door een verkeersongeval. In onze provincie vielen de meeste slachtoffers, 114. Waar het totale aantal verkeersslachtoffers daalt, stijgt het juist onder jongeren.

‘Hij is weg’
Voor Marjon is het leven sinds die zomeravond in 2023 niet meer hetzelfde geweest. “Mijn dag begon heel mooi, mijn zoon zei: ik ga rijden met vrienden vanavond.” Zelf moest ze die avond werken.

Op haar werk werd ze plotseling gebeld. “Ik had al drie gemiste oproepen toen ik zag dat het mijn oudste zoon was, Rick had een ongeluk gehad.” Marjon dacht eerst nog dat hij misschien een gebroken been had, maar het bleek veel erger. “Toen zei hij: ‘Hij is weg’”. Rick was met zijn motor van de weg geraakt en tegen een lantaarnpaal aangereden.

Ricks vrienden
Hoe het leven na zo’n gebeurtenis verder gaat, dat kun je je volgens Marjon niet voorstellen. “Je weet het pas als je het zelf meemaakt. Maar je leven gaat door naast de dood, zo letterlijk is het. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet huil, mijn leven is geen feestje meer.”

Toch zijn er ook gedachten die troost geven. “Ik heb nog twee schatten van jongens, twee hele lieve kleindochters, twee lieve schoondochters. Je moet gewoon door, zeggen ze dan. Dat is ook zo, je hebt geen keus.” Ze ziet sommige vrienden van Rick nog steeds. “Dat is heel fijn, je kunt het ook hebben over de mooie dingen.”

Vrijheid
Wat voor jongen was Rick? “Hij was een vrolijke, serieuze levensgenieter”, vertelt zijn moeder. “Hij nam het leven heel serieus en had het heel goed op de rit. Hij was altijd bezorgd om anderen, stond voor iedereen klaar en wilde altijd helpen.”

Geen roekeloze motorrijder dus. “Toen hij ging motorrijden vonden we het wel spannend, maar hij genoot zo van de vrijheid. Hij had een heel veilige motor en hij reed ook niet roekeloos. Mijn partner rijdt ook motor, Ricks vriendin en vrienden ook, dit is wat hij wilde.”

Monumentje
Marjon is veranderd sinds het ongeluk. “Je hele karakter wordt anders”, zegt ze daarover. Ook in het verkeer: “Door het ongeluk let ik extra op motorrijders. Ik erger me ook sneller aan het gedrag van anderen, bijvoorbeeld jongeren die roekeloos op fatbikes rijden. Dan denk ik: jullie realiseren je niet hoe het leven in een keer kan veranderen.”

Blij is ze met het monumentje dat vrienden van haar zoon maakten in Moergestel. “Af en toe ga ik er naartoe. Dan denk ik ook aan die laatste rit van Rick. Van zijn vrienden hoorde ik dat het een heel fijne tocht was, dat had hij nog gezegd. Zo was Rick.”