Een van de Initiatiefneemsters Marianne van Heeswijk zit op de vlag van 45 bij 30 meter. “Honderden Nederlanders hebben gehaakt, gebreid en geweven. Het is een uniek symbool van eenheid en medemenselijkheid geworden.”

Driehonderd stukjes
“Samen vormen we een kleurrijk Nederland”, gaat Marianne verder. “De Nederlandse vlag moet weer van ons allemaal worden en niet van bepaalde politieke groeperingen. Iedereen moet zich hier welkom voelen.” Daar staat de Nederlandse vlag symbool voor, zegt de initiatiefneemster. “Of je nou gevlucht of bevrijd bent, jong of oud, het maakt niet uit. De Nederlandse vlag is voor iedereen die in Nederland woont.”

Wilma van Ruloo en schoonzus Nellie kunnen zich vinden in die boodschap. Samen hebben ze meer dan driehonderd stukjes tof ingeleverd. “Ik hoorde bij Graat en de Laat op Omroep Brabant radio over dit project”, zegt Wilma enthousiast. “Ik vond dat meteen leuk omdat ik graag haak en brei.”

“Dit doet veel met mij, ik word er emotioneel van”, zegt Nellie terwijl ze naar de enorme vlag kijkt. “Het geeft een bijzonder gevoel.”

Roze in plaats van rood
Er is één minpuntje, de enorme vlag gaat niet de lucht in. “Onze vlag is te zwaar om te hijsen. Het zou mooi zijn als ie ergens kon wapperen, maar hij wappert in onze gedachten”, vervolgt Marianne. De stukjes stof zitten dan ook niet aan elkaar vast. “Het zijn lappen van twee bij twee meter. Hierna gaan we daar dekens van maken en die geven we aan mensen die daadwerkelijk warmte nodig hebben.”

O ja, en wie goed kijkt ziet dat het rode niet helemaal rood is. “Af en toe is er een stukje roze stof te vinden. We willen de wereld graag door een roze bril blijven zien”, vertelt Marianne met een glimlach.