G-basketballers wanen zich als spelers van Chicago Bulls: 'Het is geweldig'
Merijn was een van de bijna tweehonderd deelnemers aan het basketbaltoernooi, een van de vele onderdelen van dit groots opgezette evenement. Marianne van der Steen is al vijftien jaar bij de organisatie betrokken. Ze blijft er met volle teugen van genieten.
“We zijn in het klein, met enkele sporten, begonnen. In de loop van de jaren is het aanbod vergroot en is het uitgebreid met disciplines als golf, tennis, hockey, voetbal en basketbal”, vertelt Marianne.
De wedstrijden vinden plaats in verschillende sportzalen in onder meer de gemeente Den Bosch en Vught. Maar ook bij Cello, een instelling die mensen met een beperking ondersteunt en waarvoor Marianne al jaren werkt. Ze weet dus hoe wezenlijk het is om pupillen in hun waarde te laten, maar ook zich te laten ontwikkelen. Ook op sportgebied.
"Er wordt in categorieën naar sterkte gespeeld, maar fanatiek zijn ze allemaal."
“Hierbij vind ik het ook heel belangrijk dat onze cliënten spelen met leden van ‘gewone’ clubs. Ook houden we rekening met ieders niveau, al maakt dat voor hun instelling niet uit: ze zijn zo fanatiek!”
“De ‘laagste’ groep kent geen spelregels. Spelers die ondergebracht zijn in de middencategorie zijn leerbaar, kunnen met regels omgaan en zetten stapjes vooruit. Degenen die wat meer in zich hebben, laten we bijvoorbeeld tegen ‘echte’ clubs spelen. Die voelen zich dan ook spelers van het professionele Amerikaanse topteam Chicago Bulls.”
“Maar weet je wat dan zo mooi is”, gaat Marianne verder, “ze willen allemaal heel graag winnen, maar zijn ook erg sociaal. Ze kunnen zelfs lol hebben als de tegenstander wint. Het is geweldig om te zien hoe er tussen alle teams verbinding wordt gemaakt.” Laat dat nu net het doel zijn van dit Super G-toernooi.
"Hier wordt niet gevloekt of geweld gebruikt."
Het was zelfs de vrijwilligers opgevallen, die als scheidsrechter in sporthal Hazelaar in Rosmalen moesten optreden. Marianne: “Dit toernooi heeft zo’n positief effect. Het gaat er niet om om mensen af te katten. Er valt geen onvertogen woord. Er wordt niet gevloekt en geweld doet zich evenmin voor. Hier wordt sportief en leuk gesport.”
De 42-jarige Anne kan dat beamen. “Er hangt hier de hele dag een leuke, gezellige sfeer. Het is mooi dat je steeds tegen andere teams kunt spelen”, vertelt de Bossche deelneemster. Helaas heeft haar ploeg het niet zo best gedaan, maar ook bij haar overheerste de olympische gedachte: “We gaan voor de gezelligheid, we hoeven niet per se alles te winnen.”
Merijn Hendriks uit Vlijmen weet wat in een wedstrijd de doorslag geeft: “Acties maken en als je goed mikt heb je gewonnen.“ En zelf kan de Vlijmenaar er ook wat van: “Ik heb de bal twaalf keer in het net gegooid. Het is dan ook mijn sport en hobby.” Zijn moeder en zus, die op de tribune zaten, zullen trots zijn.