Het had een leuke week vol sportieve activiteiten moeten zijn in juli 2022, maar dat was het voor het slachtoffer allesbehalve. Op een van de avonden moest hij tot twee uur 's nachts samen met de tennisleraar de wacht houden op het sportkamp.

Na de wacht viel de jongen gelijk in slaap, maar rond een uur of drie werd hij wakker. Hij voelde een hand op zijn billen. De hand ging langzaam zijn broek in en trok zijn onderbroek omlaag. Dat was het moment waarop de jongen zich omdraaide. Hij keek om zich heen en zag Tom naast zijn bed staan.

De avonden daarna viel de jongen met moeite in slaap. Hij besefte nog niet helemaal wat hem was overkomen, maar hij hoopte dat het niet nog eens zou gebeuren. Tot hij een paar avonden later zijn luchtbed naast dat van Tom moest leggen, want dat zou volgens de leraar makkelijker zijn tijdens de wacht.

En toen ging de leraar weer de fout in. Een kampgenoot zag het gebeuren. Rond halfzes 's ochtends, toen de jongen nog sliep, zag hij hoe de leraar het beddengoed en de kleding van het slachtoffer opzij trok en naar het geslachtsdeel van de jongen keek.

Het slachtoffer heeft thuis verteld wat er is gebeurd. Het bestuur van de organisatie waar de leraar les gaf, heeft het aangekaart bij sportorganisatie NOC*NSF. Het Instituut Sport Rechtspraak (ISR) besloot vervolgens dat Tom wel actief mocht blijven als tennisleraar, maar geen les meer mag geven aan minderjarigen.

De rechtbank heeft de tennisleraar woensdag een gevangenisstraf van 30 dagen opgelegd, waarvan 29 dagen voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaar. Ook krijgt hij een taakstraf van 150 uur. Daarnaast moet de leraar nog duizend euro als schadevergoeding betalen.

Het slachtoffer en zijn familie zijn opgelucht. "Het ging ons er echt om dat hij veroordeeld wordt en dat hij dus geen Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG) meer kan krijgen. Dat was onze insteek", vertelt de vader van het slachtoffer.

De vader is bang dat zijn zoon niet het enige slachtoffer is geweest. "Hij loopt al zeven jaar mee met die kampen. Ik kan me niet voorstellen dat mijn zoon de eerste is geweest. Het grijpt me bij de keel. Hij mag never nooit meer op een tennisbaan staan of überhaupt met jeugd omgaan."