Zijn eerste slachtoffer was zijn toenmalige vriendin en de moeder van zijn kinderen. De vrouw was bijna zeven maanden zwanger. De Helmonder werd in 2009 ook al voor verkrachting veroordeeld.

De man moet beide slachtoffers 7.000 euro aan smartengeld betalen. De rechtbank maakte verder duidelijk dat, gelet op de ernst van de misdrijven en de stoornissen waaraan de man lijdt, de tbs langer dan vier jaar kan duren. Het Openbaar Ministerie (OM) had zes jaar en tbs met dwangverpleging geëist.

Volgens de rechter heeft de man zich op 1 mei 2021 met geweld aan zijn voormalige partner vergrepen. Dat gebeurde ’s nachts, in het huis in Eindhoven waar ze toen samenwoonden. De Helmonder trok haar broek uit, duwde haar benen uit elkaar en trok zich niets aan van de reactie van de vrouw, die geen seksueel contact met hem wilde.

Vervolgens verkrachtte hij haar. "De vloer lag daarna vol met bloed, het leek wel een slachthuis", verklaarde het slachtoffer bij de politie.

De Helmonder ontkende dat hij op die dag seks met haar heeft gehad. Volgens zijn advocaat lagen de twee ex-partners met elkaar in een vechtscheiding. Het slachtoffer heeft de man met een aangifte van een ernstig misdrijf in een kwaad daglicht willen stellen. Ook zou ze de omgangsregeling met de kinderen hebben willen frustreren. De rechtbank ziet geen reden om de betrouwbaarheid van de ex van de Helmonder in twijfel te trekken.

Nog een verkrachting
De tweede verkrachting, 19 februari vorig jaar bij het slachtoffer thuis in Geldrop, bekende C. deels. Volgens hem heeft hij zich ’s morgens vroeg oraal laten bevredigen en was er sprake van vrijwillige seks. De rechter is ervan overtuigd dat hij zijn tweede slachtoffer ook vaginaal heeft gepenetreerd en dat ze hierbij gewond raakte. De man liet zich, ondanks het verweer van de vrouw, niet tegenhouden.

Zijn advocate wilde ook in dit geval vrijspraak. Ze beschreef de Eindhovense als een kwetsbare jonge vrouw, die op meerdere punten in strijd met de waarheid heeft verklaard. Ook had ze moeite met een verklaring van een buurman.

Die had geluiden gehoord van de verkrachting. Ze vroeg zich af of dat wel mogelijk was, omdat er vier dronken mensen in een aangrenzende woning waren.

Geen twijfel
Ook bij deze verkrachting kende de rechter geen twijfel. De man was wel verminderd toerekeningsvatbaar, omdat bij hem verschillende stoornissen zijn vastgesteld. Een compleet beeld van zijn persoonlijkheid was niet mogelijk, omdat hij weigerde mee te werken aan een onderzoek.

Duidelijk is ook geworden dat C. een stevig gebruiker van cannabis en cocaïne is en dat er een hoog risico op herhaling van een seksueel delict blijft bestaan. Bovendien weigerde hij verantwoordelijkheid te nemen voor zijn gedrag. Al met al voldoende redenen voor de rechter hem tbs met dwangverpleging op te leggen.

Volgens zijn advocate zou de Helmonder juist geen gevaar voor zijn omgeving zijn wanneer hij onbehandeld, dus zonder tbs, zou terugkeren in de maatschappij.