Tamer is hard aan het werk met reparaties in een fietsenwinkel aan de Kruisstraat in Eindhoven. Hij heeft hier inmiddels een baan, met hulp van mentor Koen Brugmans die maar wat trots is dat het lukte. "Eerst hebben we gekeken wat hij zou willen doen, wat de mogelijkheden hier zijn."

Koen was in 2017 de eerste buddy van het project van Trudo. "Je begeleidt statushouders en dat kan zijn met alle vragen waar zij mee komen. Het kan iets heel simpels zijn, zoals samen kijken naar de post. Of samen naar de zwemclub gaan of naar het voetballen. Zaken die voor ons vanzelfsprekend zijn, zijn dat niet voor hen, zoals het werken met de DigiD."

Zo’n vier tot vijf uur per week ontmoeten de twee elkaar. "Je kunt ook helpen bij de taal, maar het kan ook iets sociaals zijn. Gewoon langsgaan en op de koffie gaan en samen een band opbouwen."

Koen doet dit omdat hij wilde weten hoe nieuwkomers in Eindhoven leven en hoe ze zich staande houden. Tamer is de vierde statushouder die hij begeleidt. "Ik wilde een keer achter de voordeur kijken. Ik zie dat mensen er echt voor willen gaan in Nederland. Hier een bestaan willen opbouwen, zoals iedereen."

"Ik zie dat je ook een bijdrage kunt leveren. En het kost eigenlijk helemaal niet zoveel moeite voor mij. Ik krijg er veel liefde voor terug", zegt Koen.

Tamer vluchtte in 2021 vanuit Syrië naar Nederland en zat in verschillende azc's. In 2023 werd hij statushouder en kwam ook zijn gezin over. Hij is ook in dat jaar in Eindhoven komen wonen.

Als je niet te snel praat, kan hij de vragen volgen, want hij spreekt wat Nederlands. "Koen is lief en goed voor mij", zegt Tamer. Zijn zoon Ameen springt bij als hij er niet uitkomt. Als het over de vlucht van Tamer gaat, antwoordt Tamer in het Arabisch en vertaalt zijn zoon. "Het was niet veilig in Syrië."

Mentor Koen heeft er al langer over gepraat met hem. "Tamer is echt een oorlogsvluchteling. En hij heeft echt de meest verschrikkelijke dingen meegemaakt. Dus het is niet alleen moeilijk voor hem om te vertellen, maar het is ook wel soms heel moeilijk om aan te horen wat iemand allemaal mee heeft gemaakt."

Als er ergens een opvanglocatie moet komen, geeft dat vaak onrust. Koen kiest er juist voor om mensen die hier komen te helpen. “Er komt in één keer een azc en we kennen allemaal de negatieve verhalen ervan. Ik kan het ook wel begrijpen als dat in één keer in je woonwijk komt. Er zijn ook heel veel mensen die zich een beetje overspoeld voelen. Alleen als je dan gaat kijken naar wie de mensen zijn, is het mijn mening dat heel veel van die mensen hier een heel mooi bestaan op willen bouwen en zich daar ook voor in willen zetten."