Eeuwenlang lag de kat tussen twee muren aan de noordzijde van de kerk. Tijdens bouwwerkzaamheden in 1906 werd het beestje gevonden. Daarna was hij heel lang spoorloos. Totdat hij vijf jaar geleden weer opdook.

In 2020 kreeg de Grote Kerk een bericht van de Stichting Huys te Warmond bij Leiden. Daar bleek de kat te liggen. De Grote Kerk deed uitgebreid onderzoek naar de mummiekat, die zelfs onder een speciale CT scanner ging. Met ruim 95 procent zekerheid is te zeggen dat het om dezelfde kat gaat.

Basisschoolleerlingen mochten een naam bedenken voor het beestje. Dat werd Polleke, bedacht door Daan van den Muijsenberg. De naam is gebaseerd op de naam van de bouwer van de kerk Jan van Polanen. Daan vindt de kat zonder vacht maar gek. Dat hij uit meer dan achthonderd inzendingen heeft gewonnen, vindt hij wel vet. "Ja, ik heb wel gewonnen, maar ik ben allergisch voor katten, dus ik heb er helemaal niks mee."

Directeur Marieke Wiegel van de Grote Kerk vindt de naam Polleke goed gekozen: "Het is natuurlijk best een beetje een eng beest. Om het iets minder eng te maken is Polleke wel zo lief."

Over belangstelling heeft Polleke niet te klagen. Basisschoolkinderen verdringen zich om het dier te zien: " Ik vind hem een beetje eng, omdat die helemaal is opgedroogd", zegt een meisje. "Zijn staart lijkt op een tak", zegt een jongen. Een een meisje dat staat te kijken heeft een heel ander beeld van de kat: "Ik vind het net een draakje dat in die kist ligt, dat een beetje vergaan is. Het is freaky, maar cool om te zien."

Of de kat een poes of een kater is, is onbekend. Nu de kat terug is, krijgt hij een vaste plaats in de kerk in een vitrine.