De politierechter in Den Bosch wilde de man, Michael G., eigenlijk een gevangenisstraf van tien maanden opleggen. De ‘korting’ werd toegepast omdat de delicten dateren van februari 2023, ruim twee jaar geleden dus. Hij moet ook een schadevergoeding van 3000 euro betalen. De zaak diende pas deze vrijdag, onder meer omdat een eerdere zitting was uitgesteld. Het was dus de 'hoogste tijd', vond de rechter, dat er duidelijkheid moest komen.

'Cliënt was pislink'
Het slachtoffer had 5.000 euro geëist. Toen G. dit van zijn advocate hoorde, werd hij woedend. “Mijn cliënt werd zo pislink dat hij besloten heeft niet naar de zitting te komen”, verklaarde zijn advocate zijn afwezigheid in de rechtszaal. Volgens haar is hij er door het slachtoffer ingeluisd. Haar cliënt had hem nota bene in zijn woning aan de Paterslaan in Helmond een schuilplaats geboden. De twee kennen elkaar van de drugswereld.

Maandenlang woonden de twee bij elkaar. Gaandeweg vertroebelde hun relatie en begin februari 2023 knapte er wat bij G, al bleef de directe aanleiding onduidelijk. Hij werd in ieder geval zo boos dat hij zijn kamergenoot met duct tape (stevig plakband) aan zijn polsen, knieën en polsen vastmaakte. En hierbij bleef het niet.

G. mepte meermalen met de metalen buis van een stofzuiger op het hoofd en bovenlichaam van het slachtoffer. Ook sloeg hij hem met de vlakke hand, schopte hem en hield een gasbrander bij zijn haren en wenkbrauwen. Het gevolg: zijn haren vlogen in brand en zijn oogwimpers schroeiden weg. Zijn rug was bont en blauw en op het voorhoofd en bij zijn ogen liep hij onder meer brandwonden op.

Slachtoffer was doodsbang
Het slachtoffer was bang dat zijn laatste uren hadden geslagen. Zover kwam het niet, omdat hij op een bepaald moment kans zag om zijn zus en vriendin te appen. Zijn bericht was zo alarmerend ('over een paar uren of dagen ben ik dood') dat direct de politie werd ingeschakeld.

Agenten was het meteen duidelijk dat er grof geweld was gebruikt. Hun verklaring en die van iemand uit de buurt plus uiteraard de lezing van het slachtoffer waren voor de politierechter overtuigend genoeg als bewijs. Hij erkende wel dat de onderzoeken naar dna-sporen en de aard van de verwondingen beter hadden gekund.

Dat was ook een van de grieven van de advocate van G. Zij vertelde verder dat de brandwonden door het slachtoffer zelf moeten zijn veroorzaakt. En dat de twee het best goed met elkaar konden vinden.

Ook verbaasde ze zich over het feit dat het slachtoffer enkele dagen nadat hij was toegetakeld terugkeerde naar de plek waar dat was gebeurd. Dat viel volgens haar niet te rijmen met de opmerking van de slachtofferadvocaat dat haar cliënt doodsbang was voor G. “Als je beweert dat je zo sadistisch bent behandeld, dan ga je de dader toch niet opzoeken? Hij wil allemaal maar geld zien.”