Boers zat donderdagochtend nog met haar man aan het ontbijt in Noord-Italië, toen ze door de buren werden ingelicht over wat er was gebeurd. Die hadden ‘s nachts een klap gehoord bij de voordeur, maar konden aan de voorkant niet zo veel zien. "Pas toen ze binnenkwamen, zagen ze de schade."

Via de brievenbus heeft de explosie de deur van de meterkast eruit geblazen. Het halletje ligt vol met scherven glas en stukken steen. "Maar we hebben nog geluk gehad", wijst de man van het raadslid naar het gaskastje in de meterkast. "Als ze die hadden geraakt, dan stond ons huis er niet meer. En dat van de buren ook niet."

Het stel besloot eerder naar huis te rijden: donderdagnacht kwamen ze in Hilvarenbeek aan. Ze hebben gemengde gevoelens. "Het had veel erger kunnen zijn, maar toch is het niet fijn. De politie komt zo langs om onze aangifte op te tekenen." Ondertussen moet ze ook nog de auto uitladen en boodschappen doen, zegt ze.

Boers hoopt dat het vandalisme is. Een uit de hand gelopen kwajongensstreek, uit verveling in de zomer. "Ik wil het niet gelijk aan mijn rol als raadslid binden, omdat ik nog nooit eerder dreigementen of berichtjes heb gehad", zegt ze. Maar ze geeft toe dat het wel door haar hoofd spookt.

Een partijgenoot kreeg een tijdje terug ook al eens met vandalisme te maken. "Ook in de zomervakantie", vertelt Boers. "Het kan natuurlijk dat een auto spontaan in brand vliegt, maar het zet je wel aan het denken."

Voor nu hoopt het raadslid vooral dat de geruchtenmolen beperkt blijft en het pech of een vergissing was. "Gewoon het eerste huis van de straat", zegt ze.