Weterings begon zijn politieke carrière al jong, werd op zijn zestiende lid van de VVD-jongeren en studeerde economie met een specialisatie in bestuurswetenschappen. Na functies bij de provincie Zuid-Holland en burgemeesterschappen in Beverwijk en Haarlemmermeer, keerde hij in 2017 terug naar zijn geboortestad. "Er was maar één gemeente die mij uit Haarlemmermeer kon halen en dat was Tilburg."

Het besluit om te stoppen nam hij afgelopen kerst, samen met zijn vrouw bij de kerstboom. "Er gaan andere dingen in het leven belangrijk worden." Hij wil meer tijd doorbrengen met zijn familie in de Randstad. "Als ik dit werk doe, doe ik het met de volle intensiteit: lange dagen en korte nachten. Als je ouder wordt, ga je merken dat het moeilijker wordt", legt hij uit. "Uiteindelijk moet je eerlijk zijn en naar je lichaam luisteren. De jaren tellen meer."

Een van de heftigste periodes die hij meemaakte was de coronacrisis. Weterings maakte tijdens een overvolle persconferentie de eerste Nederlandse coronapatiënt in het Tilburgse Elisabeth-TweeSteden Ziekenhuis bekend. "Het was een ongekende crisis", blikt hij terug. "We waren er niet echt op voorbereid, hadden geen actuele crisisplannen."

Dankzij de pandemie liggen die plannen er nu wél. "Het heeft de nodige kruim gekost, maar dat is ook het mooie aan dit vak", vervolgt de burgervader. "Je weet aan het begin van de dag niet hoe die op het eind eindigt."

Waar op veel verschillende plekken coronarellen waren, bleef het in Tilburg relatief rustig. "We hebben gehandhaafd met charme. Het blijven uitleggen, duidelijk zijn en begrip vragen met menselijke maat. Iets beters hebben we achteraf niet kunnen bedenken."

Weterings was een van de drijvende krachten achter de wietproef en pleit voor legalisering. "Andere landen hebben ons ingehaald. We zijn te langzaam en voorzichtig, terwijl we onvoorzichtig gedogen begonnen zijn." Volgens hem mag de proef sneller afgerond worden, zodat drugscriminelen snel een van hun verdienmodellen verliezen.

De burgemeester is trots op de ontwikkeling van de stad, zoals de vernieuwde Piushaven en het winkelgebied. "Tilburg wordt nog weleens het lelijke eendje van Brabant genoemd. Maar als je dat zegt, ben je al heel lang niet meer in Tilburg geweest."

Tegelijkertijd merkt hij dat het burgemeesterschap zwaarder is geworden door maatschappelijke verharding. "Mensen veroorloven zich soms dingen te roepen of te schrijven. Via de digitale snelweg, lekker anoniem." Hij leest die berichten niet. "Want wil ik het allemaal lezen? Nee, dat wil ik niet."

De harde toon ziet hij ook in Den Haag. "De Tweede Kamer geeft vaak het slechte voorbeeld en dat moet je niet toestaan." Hij vindt dat mensen van het openbaar bestuur met fatsoen bejegend moeten worden. "Daar mag en moet je de discussie mee aangaan als je het er niet mee eens bent, maar houd het wel fatsoenlijk."

Toch overheerst bij Weterings het positieve. "Je maakt veel mee en krijgt veel waardering. Dat compenseert heel veel."

Na 1 september gaat hij op zoek naar rust, maar blijft hij in Tilburg wonen. "Het maakt de weg vrij voor nieuwe dingen. Het is fijn om die verantwoordelijkheid los te laten. Nu is het tijd om wat terug te doen als opa, papa en echtgenoot."