Baasje is blij dat Dikke er nog is: 'Wil graag mijn andere dieren terug'
Hond Dikke is het enige dier dat is achtergebleven bij zijn baasje, die zijn eigen naam overigens niet wil prijsgeven. "Acht jaar geleden ben ik hier terechtgekomen, toen ik in Tilburg samen met mijn honden uit mijn huis werd gezet. Sindsdien woon ik hier, eerst in een bouwkeet en sinds een jaar in een stacaravan.”
Op het braakliggende terrein ving het baasje van Dikke jarenlang paarden, ezels, kippen, varkens en zelfs een lama op, totdat de dieren maandag werden afgevoerd. "Die lama heb ik met de papfles grootgebracht. En mensen gooiden ook wel eens honden over het hek, die knapte ik dan weer op. Ik had alles in huis om ze beter te maken", vertelt hij, terwijl hij in zijn caravan allerlei diergeneesmiddelen laat zien.
"Ik had net een afspraak gemaakt om met drie verwaarloosde poedels naar de trimsalon te gaan", vervolgt hij. "Het doet pijn dat alle dieren nu weg zijn. Ik ben onterecht aangepakt omdat er een foto is gemaakt van één zielig hondje, maar alle andere dieren waren prima in orde. Alleen sommige honden hadden vlooien omdat ze in het stro zaten, maar dat wist ik niet.”
"Ik wil graag de paarden terug, de drie ezels, de lama en een paar hondjes"
De man heeft regelmatig contact met maatschappelijk werk en ook de politie houdt een oogje in het zeil. Hij blijft op het stukje land langs de A58 wonen, ondanks de inbeslagname van zijn veertig dieren, zo laat de gemeente Tilburg aan Omroep Brabant weten. Volgens de gemeente is het voor beide partijen ‘het beste als de man op zijn huidige plek blijft wonen’, al moet dat volgens de Landelijke Inspectie Dierenwelzijn (LID) voortaan zonder dieren.
"Ik weet niet hoe het afloopt, maar ik wil graag de paarden terug, de drie ezels, de lama en een paar hondjes", verzucht de man. Ondertussen is hij, met hulp van vrijwilligers, bezig het terrein veilig te maken. Op een stapel liggen tientallen stalen hekken die met een betonnen voet de grond in moeten. "Het is heel zwaar werk, bijna niet te doen. Gelukkig word ik geholpen, en het ziet er al heel goed uit", zegt hij terwijl hij trots de al geplaatste hekken laat zien.
"Ik ben heel blij dat Dikke er nog is.”
Aan het begin van het terrein staat het hok van Dikke, een onduidelijke kruising van allerlei hondenrassen. Dikke mag van zijn baasje niet in de stacaravan, want die moet netjes blijven. "Hij heeft staar. Geen oogontsteking, wat sommige mensen denken", legt zijn baasje uit terwijl hij het hok opent.
Dikke waggelt vrolijk naar buiten en zoekt de zon op. "Ik ben heel blij dat hij er nog is.” Hoe het verder gaat met Dikke en zijn baasje op dit opvallende stukje land, blijft voorlopig afwachten. De man pakt een hark en gaat verder met het schoonmaken van zijn wei.