Waaghalzen genieten van NK Grasmaaierracen: 'Organiseren steeds moeilijker'
De bijzondere motorsport vindt zijn oorsprong in het dorp Westerbeek. "Met een klein groepje gingen we vroeger racen in het weiland met grasmaaiers. Op een dag organiseerden we een oefenrondje voor mensen uit het dorp. De hele straat stond vol en de politie kwam er aan te pas", lacht organisator Anton Kocken.
Inmiddels is de jaarlijkse dorpsrace uitgegroeid tot een Nederlands Kampioenschap en stappen waaghalzen uit het hele land op een opgevoerde grasmaaier.
"Hij kan de tweehonderd kilometer per uur aantikken, maar op een kort recht stuk met hobbels tijdens een race rijdt je vaak zo'n tachtig of negentig kilometer per uur", vertelt een deelnemer.
"Beetje aan het uitsterven."
Hij krijgt vaak verbaasde reacties als hij over zijn bijzondere hobby vertelt. "Je ziet het nergens en het is ook een beetje uit aan het sterven. Eerst hadden we tien wedstrijden per jaar, nu nog maar vijf. Dat is wel jammer", vindt hij.
Dat komt volgens Anton door strenge regels vanuit gemeente, die er door de jaren heen bij zijn gekomen. "Als ik vroeger een vergunning wilde aanvragen, moest ik vier A4'tjes aanleveren. Tegenwoordig moet ik een heel boekwerk van 176 pagina's maken", zegt de organisator.
Daarnaast is het volgens hem steeds lastiger om vrijwilligers te vinden. "Maar met twintig man hebben we de schouders eronder gezet om het ook dit jaar weer voor elkaar te krijgen." En met succes, want het spektakel trekt zondagmiddag veel bekijks.
De competitie onder de coureurs valt wel mee, want het voelt als een grote familie. "We helpen elkaar als we pech hebben en kijken we of kunnen helpen met repareren", zegt een deelnemer.
"Hoe meer je stuitert, hoe meer je het voelt."
Het geheim van een goede coureur is volgens deelnemer Koen Vos uit Sprang Capelle om de juiste lijn te vinden met de grasmaaier. "Je moet een ideale lijn opzoeken zonder teveel hobbels. En je moet hem goed laten rollen, zodat je geen snelheid verliest. Hoe meer je stuitert, des te meer je dat voelt de volgende dag", lacht hij.
Monteur Sjef helpt de coureurs vooral met het repareren van de grasmaaiers en stapt zelf niet snel op de snelle voertuigen. "Wie gaat er nou op een grasmaaier rijden? Dan moet je toch een beetje gestoord zijn", lacht hij. "Maar het geeft die kick en die adrenaline."
