Een loods met een luchtje. Dat werd het pand aan de Achtmaalseweg op 17 oktober vorig jaar letterlijk en figuurlijk. Buurtbewoners klaagden over een acetonluchtje dat hoofdpijn veroorzaakte.

De politie ging kijken. Het vreemde was dat de deuren dicht waren maar dat er binnen wel stemmen klonken, net als een bonkend geluid. Een agent kroop door een raam naar binnen en zag daar twee Spaansprekende mannen, Dario (70) en Alvaro (57). Allebei geboren in Medellín, de stad van de beruchte drugsbaron Pablo Escobar.

Wit poeder
De mannen zeiden dat ze niet alleen waren. Daarom riep de politie versterking op van een arrestatieteam. Ook de anderen werden gearresteerd. Dat waren Ruben (60) en Felipe (61), ook Colombianen uit de omgeving van Medellín. Een van de mannen zat helemaal onder het witte poeder.

Wit poeder lag ook op een auto en caravan die binnen stonden, op alles eigenlijk. In pannen op warmhoudplaatjes stond iets te koken. Een pan was gevuld met een 'warme heldere, geelbruine vloeistof met kristalvorming aan het vloeistofoppervlak', zo werd genoteerd.

Er stond ook ruim tienduizend liter van het brandbare aceton, tweeduizend liter ammoniak en ruim vierhonderd kilo zoutzuur. Levensgevaarlijk, volgens experts.

Dit was een drugslab zoals ze vaker opdoken in ons land. In zo'n lab mengen ze procaïne met aceton, ammoniak en zoutzuur. Dat gaat sterk lijken op cocaïne en daarmee wordt het een ideaal versnijdingsmiddel voor cocaïne. Versnijden is mengen met iets wat erop lijkt, waarmee je de hoeveelheid en dus ook de opbrengst vergroot.

De vier Colombianen vertelden op hun proces vorige maand dat ze in Zundert waren om eten te koken, om schoon te maken of om een badkamer te betegelen. Eentje vertelde dat de lucht binnen in de loods ziekmakend was. "Wat ik zag was niet correct."

Ze voelen zich slachtoffer. "We hadden geen sleutels, we zaten opgesloten. Overgeleverd aan God." De officier van justitie en de rechtbank geloven dat niet. Op moeilijke vragen kregen ze geen antwoord, want dan klonk in het Spaans 'guardo silencio'. Dat betekent zoiets als: 'Ik beroep me op mijn zwijgrecht'.

Een van de Colombianen, zo bleek, was 26 jaar geleden al een keer tegen de lamp gelopen in een Nederlands drugslab en veroordeeld.

Oplichting?
Een van de advocaten van de verdachten zette vraagtekens bij de aanklacht drugsproductie. Dat versnijden was eerder oplichting. Want die procaïne kun je verkopen als nepcocaïne. Dat zou weleens gebeuren aan toeristen in Amsterdam.

Maar volgens de rechtbank waren ze in Zundert toch echt bewust bezig met drugsproductie. Op twee van de vier in het laboratorium gevonden mobieltjes stond namelijk Spaanstalige communicatie over internationale handel in cocaïne.

Bananen
"Zo zijn er in de telefoons filmpjes van blokken cocaïne, van een drugslab en van bakken met grote brokken witte kristallen aangetroffen, alsook afbeeldingen over scheeptransporten van bananen van Colombia naar Europa", staat in het vonnis. De Colombianen kregen ieder drie jaar cel.

En dan was er nog de eigenaar van de loods. Hij had de loods verhuurd via een tussenpersoon. "Ik ben gewoon besodemieterd, van binnen kook ik", zei hij. Ook hem geloven de rechters niet. De Zundertenaar (59) is vaker gepakt. In datzelfde pand met een wietkwekerij en in België in met een loods die voor cocaïnehandel werd gebruikt. De man kreeg anderhalf jaar celstraf.

Het OM had ook nog gevraagd om boetes op te leggen aan de mannen. Maar de rechtbank vond het een beter idee om ze te laten betalen voor de schoonmaakkosten. Ze moeten met zijn vijven in totaal 10.293 euro ophoesten.