Een half uurtje duurt het ritueel maar. In een grote kring dansen mensen om elf over elf op de avond van de Elfde van de Elfde rond het beeld van de Geit van Mie d’n Os. Ze doen de zevensprong. De geit krijgt ook een krans. "Elke Bergenaar is heel trots op deze traditie", glundert kenner Eric Elich, die meerdere boeken schreef over Bergse tradities.

De 'Geit van Mie d'n Os' is hét Bergse vastenavendsymbool. In Bergen op Zoom hebben ze het namelijk over vastenavend in plaats van over carnaval, ook dat is anders. Het monument staat er al sinds 1960 en sindsdien wordt daar ook om het beeld gedanst in het Krabbegat.

De legende van het geitje gaat terug tot enkele eeuwen geleden. Naar een boer met de bijnaam d'n Os Verbiest. Zijn dochter noemde iedereen Mie d'n Os. Als de soldaten langs het huis van Mie marcheerden, dansten zij en haar geit altijd vrolijk mee op de muziek.

Het ging goed tot het diertje een keer een slechte sprong maakte en in het prikkeldraad terechtkwam. Naar aanleiding van deze bokkensprong, ontstond hét vastenavendlied over de geit van Mie d'n Os.

Weinig bovensloters
Geen drukke opening met vele tienduizenden mensen en geen invasie van bovensloters op de Elfde van de Elfde in het Krabbegat. "Een stuk of duizend mensen. De echte Bergenaar komt", weet Elich. "Het is intiemer. Je moet het echt snappen. Het is ook heel plechtig, geen hosfeest. Je doet echt een belofte aan de geit voor een mooie vastenavend."

Geen bananenpak, nee in het Krabbegat kom je in een gordijn, met een lampenkap of vogelkooi op je hoofd of in een kiel. Geen après-ski-muziek, maar blaaskapellen en muziek in dialect. Die tradities lijken ook populair bij jongeren, waar dat in andere steden niet altijd zo is. "Het is een feest van herkenning. We doen alles om tradities te behouden", verklaart de deskundige.

Om elf over elf dinsdagavond gaat het los rond de geit op het Bleekveldje. "Het wordt het mooiste feest van het jaar. Dat zeggen we elk jaar", lacht Elich. "Agge mar leut et."

Het liedje over de geit uit 1960: