De eerste editie van het Oeteldonkse 11-11 was een bescheiden feestje, weet Jan nog maar al te goed. "Peer, de burgervader van Oeteldonk, werd op een platte kar door de stad getrokken, maar er stond nog geen kwart van wat er nu staat. In de zaal van Café De Smidse kon je hardlopen als je wilde. Dat zou nu niet meer lukken."

Het feest vond toen nog vooral plaats rondom de Markt. "Er werd een paal neergezet waar een embleem in werd gehangen. Dat was dan de opening van het seizoen. Het was ontzettend slecht weer, dus iedereen wilde er zo snel mogelijk vanaf zijn."

2011 was een heel ander verhaal. "Dat jaar was het wél goed weer en toen ging het booming", vertelt Jan. "Het was de bedoeling dat dat jaar de laatste zou zijn, maar onder druk van de horeca is het toch doorgezet."

En dat vindt de grote carnavalsliefhebber helemaal niet erg. "Zolang het maar een Oeteldonks feestje blijft", zegt hij. "Oeteldonk heeft al 143 jaar een traditie: in oktober bestond het 11 x 11 + 11 + 11 jaren, 143 jaar. Dat moeten we in leven zien te houden."

Hij kijkt ernaar uit om nog veel 11-11-feestjes mee te mogen maken. "In Oeteldonk is er altijd een reden om een feestje te bouwen: als het regent en als het niet regent", zegt hij. "Mijn vrouw Laura en ik zijn in 2011 op 11-11 zelfs getrouwd. Dat was heel bijzonder en een grandioze dag. En niemand vergeet je trouwdag."

Een rood-wit-gele trouwring ging zijn vrouw net wat te ver, maar de honderd genodigden kregen wél het kledingadvies om in Oeteldonkse kleuren te komen. Tijd voor een taartje maakt het echtpaar deze dinsdag niet. "Een trouwtaart combineert niet zo lekker met bier", lacht Jan. "Bitterballen misschien wel."