Wim Teeuwissen uit Huizen buigt zich met een pincet over een album. Met zijn loep kijkt hij nauwkeurig naar een blauwe zegel. “Ja die loep heb ik nodig om ze goed te zien”, zegt hij. Wim is 61 jaar. “Ik ben misschien wel de jongste die hier is.”

Hij is zichtbaar tevreden met zijn vondsten. “Ik heb al een boel postzegels gevonden die ik nog niet heb. Het is leuk omdat je probeert het compleet te krijgen. Net als bijvoorbeeld vroeger met de voetbalplaatjes.”

Toch ziet hij met lede ogen hoe de hobby vergrijst. “Ik vind wel jammer dat er geen jongeren zijn. Ik heb mijn kinderen geprobeerd enthousiast voor het verzamelen te krijgen. Maar dat is niet gelukt. Het postzegel verzamelen gaat uitsterven. Ik denk dat postzegels ook niet veel meer waard gaan worden.”

Aan een andere tafel zit Jan de Swart uit Eindhoven. Zijn rollator staat naast hem, maar zijn handen trillen niet als hij nauwgezet bladzijde na bladzijde omslaat. Jan is 90 jaar. Vooral postzegels met treinen hebben zijn aandacht. “Ja, treinen en postzegels, fantastisch", zegt hij glunderend. “Het grootste deel van mijn collectie bestaat uit postzegels met treinen. Ik heb al meerdere landen compleet.”

Hij verzamelt al ruim tachtig jaar. “Ik ben mijn hele leven al zoekende. Dat is het leven van de verzamelaar. Altijd blijven zoeken. Je blijft zoeken naar die ene. Je moet geluk hebben. Ik stroop zo wel wat af want ik heb tijd genoeg.”

Zijn liefde voor de hobby begon in oorlogstijd. “In 1943 kreeg ik de eerste envelop uit Curaçao. Daarmee ben ik begonnen.” Het brein is nog fit, vertelt hij, alleen het lichaam laat hem wat in de steek. “Het postzegel verzamelen gaat nog wel.”

Ab de Bruin uit Den Bosch staat gebogen over een zogeheten dubbeltjesboek, een boek waarin elke postzegel tien cent kost. “Als ik iets zie wat ik mooi vind, koop ik dat. Ik hoop iets waardevols te vinden, maar dat zal niet meevallen.”

Hij is al 66 jaar lid van de Bossche vereniging en heeft thuis veertig albums liggen. “Die zijn voor zo’n negentig procent compleet. Dus ik ben al ver gevorderd. Ik mis alleen nog de duurdere zegels. Ik ben bereid voor één zegel zestig euro te betalen als ik die nog niet in mijn verzameling heb. Dus ik ben echt een enthousiast filatelist.”

Postzegels zijn zijn levenslange passie. “Ik doe dit al vanaf mijn zestiende jaar. Nu ben ik gepensioneerd en je moet dan iets hebben om de tijd mee door te komen. Postzegels verzamelen is daar perfect voor. Het is heel veelzijdig. De wereld is groot en alle landen geven postzegels uit. Dus ik heb nog wel wat te doen.”

Maar ook Ab ziet hetzelfde probleem als Wim. “Of er ook nieuwe 16-jarigen komen? Nee dat valt niet mee. De jeugd wil er niet meer aan. Dat is het grote probleem van onze hobby. De echte verzamelaars sterven uit en er komen geen nieuwe bij. Ja, het zij zo.”

Hij gelooft wel dat goede postzegels hun waarde behouden. “De betere postzegels worden nog voor zeer hoge prijzen verkocht.” Toch zegt Wim dat je niet te veel moet investeren in postzegels. "Nee, als belegging zou ik het niet doen."