TPO-bestuurslid Jaap, loopt al vanaf zijn twaalfde rond op de club in Moerdijk. hij vreest dat de club straks eindigt zoals ze ooit begon: tussen de puinhopen. "Dat is wel ironisch aan de situatie", zegt hij met een wrange lach. "Maar we moeten door, hoe moeilijk dat ook is. De club is een familie, en die legt de strijdbijl niet zomaar neer."

Hij kan niet zonder zijn ‘cluppie’. "Ik zou niet weten wat ik met mijn tijd moet doen. Ik open hier de poorten en ik sluit ook weer af. Voetbal is mijn lust en mijn leven. Het zou zonde zijn als ze dat van mij afnemen."

Bij barvrouw Henny zorgt het voor dubbele gevoelens. "Ik wil hier absoluut niet weg. Ik heb hier mijn vrienden, familie en natuurlijk de voetbalclub." Toch houdt ze hoop op een goede afloop. "Aan de ene kant denk ik: het is maar een voorstel en ze kunnen ons niet zomaar wegsturen. Aan de andere kant heb ik nog geen oplossingen gehoord, en dat zorgt voor spanning."

De club betekent veel voor de leden, zegt Henny. "Ze komen hier iedere zondag voor de gezelligheid, zowel op het veld als in de kantine. Daarnaast organiseren we regelmatig een quiz, een feestje of andere activiteiten, voor jong en oud. Het is hier echt een plek van saamhorigheid."

Toch ontgaat het de barvrouw niet dat het de afgelopen week alleen maar over de verdwijning van Moerdijk gaat. "Iedereen heeft het erover. Ze zijn boos en verdrietig dat deze beslissing zomaar over onze rug is genomen." Het speelt verder dan de voetbalkantine. "Het is overal het gesprek van de dag. Je ontkomt er gewoon niet aan, zelfs als je de hond uitlaat."

Het bestuur en de vrijwilligers willen de club zo lang mogelijk in stand houden. "We houden alle ballen in de lucht en gaan niet zomaar weg", zegt Hal strijdlustig. "We gaan gewoon vechten voor onze plek. De buurt-app is al ontploft, iedereen staat klaar om voor Moerdijk door het vuur te gaan."

Mocht het noodlot toch toeslaan, dan zijn ze bij TPO bereid om mee te werken. "Met frisse tegenzin, maar soms heb je geen keuze. Als er een oplossing voor ons wordt gevonden, verhuizen we graag. Waarheen maakt niet uit, als we maar met iedereen samen kunnen blijven."

Voorzitter Ludo van Gils kijkt vooruit naar het 85-jarig bestaan in 2031. “Deze mooie velden blijven hier nog minstens zes jaar liggen”, stelt hij vastberaden. “Sommigen zeiden dat we ‘tussen de puinhopen zouden worden opgeheven’, maar dat laten we niet gebeuren.”

Hier lees je alle verhalen over het verdwijnen van het dorp Moerdijk.