Ook de 80 van de Langstraat dreigt te verdwijnen: 'Niet meer te behappen'

Vandaag om 07:30 • Aangepast vandaag om 08:03

Lokale evenementen die draaien op vrijwilligers staan steeds meer onder druk. Door een tekort aan vrijwilligers, strengere veiligheidseisen, toenemende verantwoordelijkheden en een groeiende berg administratie dreigen evenementen als De 80 van de Langstraat in de toekomst te verdwijnen.

“Het is de laatste jaren zo complex geworden dat het voor een vrijwilligersorganisatie bijna niet meer te behappen is”, zegt voorzitter Tijs van Beurden van het wandelfestijn. “Op veiligheid mag je nooit beknibbelen, maar met de huidige regelgeving en verwachtingen wordt het simpelweg onrealistisch om dit nog volledig op vrijwillige basis te dragen.”

Voor ‘De 80’ lopen de uitdagingen vooral sinds corona snel op. “Ieder jaar wordt het steeds moeilijker en spannender. De regeldruk en administratie worden steeds meer en meer.”

Volgens Van Beurden is het een bredere trend. Ook de Bredase Singelloop dreigt te verdwijnen en het Pleinfeest in Kaatsheuvel wordt ingekort en geschrapt van een kermis door dezelfde problemen.

'Onbetaalbaar'
Vooral de veiligheid drukt zwaar. “Maar het is zo dicht geregeld dat bijna niks meer kan”, zegt Van Beurden. “Op iedere hoek staat een verkeersregelaar. Omdat vrijwilligers dat niet meer willen, moet ik ze allemaal inhuren. Alleen daar ben ik al een ton aan kwijt, dan heb ik verder nog niks.” Daarnaast kost medische inzet 50.000 euro en de opbouw van de start- en finishlocatie 30.000.

Ook de opbouw mag niet meer provisorisch. “Dat moet tegenwoordig door gecertificeerde bedrijven gedaan worden. Aan de ene kant hartstikke logisch, maar het wordt onbetaalbaar.” Het inschrijfgeld moest al omhoog. “Daar beginnen deelnemers ook over te klagen. Er moet echt iets gaan gebeuren nu.”

Extra fulltime baan
Voor Van Beurden voelt de organisatie als een extra fulltime baan. “Je moet steeds meer. Voor verkeersregelaars moet je hele mobiliteitskaarten maken. Ook moet er veel overlegd worden met veiligheidsdiensten en gemeenten. Overdag werken ze, dus moeten wij vrij nemen en dat kost gigantisch veel verlof.”

Daarnaast veranderen regels jaarlijks, waardoor plannen niet hergebruikt kunnen worden. “Dat is allemaal heel begrijpelijk, maar voor vrijwilligersorganisaties bijna niet te doen.”

Uitgescholden
De toon op straat verandert ook, merkt hij. Steeds minder mensen pikken het dat straten tijdelijk dicht zijn. “Ze schuiven dranghekken aan de kant, rijden gewoon door en maken ruzie met verkeersregelaars.” Bij de laatste editie gebeurde dat dertig keer. “Onze vrijwilligers krabben zich steeds meer achter de oren en vragen zich af of ze dit nog durven en willen.”

Zelf werd Van Beurden meerdere keren uitgescholden op een terras vanwege de verplaatste startlocatie. “Ik red mezelf wel, maar mijn vrouw en kinderen waren doodsbang. Voor de veiligheid ben ik weggegaan.” Ook andere bestuursleden twijfelen. “Zij weten niet of ze dit nog wel willen.”

Persoonlijke risico's
Ook financieel staat het water aan de lippen. “Na corona zijn bedrijven minder gaan sponsoren. Dat zorgt voor een ontzettend gat en het wordt ieder jaar steeds moeilijker.” Ondertussen vergrijst het vrijwilligersbestand en komt er weinig nieuwe aanwas.

De persoonlijke risico’s zijn groot. “Wij kunnen bij een schadeclaim ons huis verliezen, dat risico wil ik niet lopen. Ik heb geen jurist in dienst, dat maakt je ontzettend kwetsbaar.” Het vreet aan hem. “Het ene moment wil ik de handdoek in de ring gooien, het andere moment niet. Dit event heeft zoveel maatschappelijk impact: dit moet doorgaan.”

Noodklok
Daarom luidt Van Beurden voor de zoveelste keer de noodklok. "Nu is het echt er op of er onder. Als er niks verandert, houdt het echt op." Hij pleit daarom voor gesprekken met gemeenten, veiligheidsdiensten en landelijke afspraken. "Laten we elkaar helpen in plaats van dingen opleggen of afkeuren en leg de verantwoordelijkheden niet alleen bij vrijwilligersorganisaties."

Want anders, zegt hij, “blijft er geen vrijwilligersevenement over. Alles valt om. En dan verdwijnt De 80 na 42 jaar.”

Meerdere sportverenigingen in zwaar weer

Ook Michel Reinders, directeur BrabantSport, hoort steeds vaker dat sportverenigingen met dezelfde problemen kampen. “Het is een zorgelijke ontwikkeling, want het zijn evenementen die heel veel betekenen en een hele mooie geschiedenis hebben.” Reinders noemt het een “soort cultureel erfgoed” dat we in Brabant hebben. “Dat moeten we koesteren. Als het er niet meer is, krijg je het niet snel meer terug. We verliezen heel veel als we dit kwijtraken.”

Hij hoopt dat overheden organisatoren helpen. “Zorg dat je een organisator niet tien keer naar het gemeentehuis laat komen om nog eens te vergaderen over het veiligheidsplan, maar ga naast een organisatie staan en kijk hoe je ze kan helpen.” Ook moeten vrijwilligers anders benaderd worden. “Mensen willen niet meer veertig jaar penningmeester zijn, maar best iets doen in een afgebakende tijd.”

Dat evenementen zoals de Singelloop of De 80 van de Langstraat blijven bestaan, vindt Reinders belangrijk. “Het is de kraamkamer van talent. Misschien dat daar de volgende Femke Bol uitkomt. Dat willen we toch koesteren?”

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.