Memis werd ervan beschuldigd dat hij lid was van de Koerdische organisatie PKK, die niet alleen in Turkije maar bijvoorbeeld ook door de Europese Unie als terroristisch wordt gezien. Hij zat enkele dagen in de cel en mocht vervolgens het land niet uit. Zijn paspoort werd ingenomen.

Bang
"Ik heb in die twee maanden eigenlijk bijna niks gedaan", vertelt Memis. "Ik heb de hele dag in het hotel gezeten, alleen wat gegeten en gedronken. En heel veel boeken gelezen. Verder niets. Ik zat alleen aan mijn rechtszaak te denken, me voor te bereiden, bewijs te verzamelen... "

Hij was bang, knikt hij. "Want ik kon elk moment opgepakt worden. Daarom wilde ik zo min mogelijk naar buiten gaan. Ik was altijd angstig dat ik weer een politieagent zou tegenkomen die zou zeggen: we moeten jou weer hebben, kom maar even met ons mee."

Hij was ook extra alert op geluiden in het hotel. Pas na een maand werd dit wat minder. "Ik ben ook afgereisd naar het zuidoosten van Turkije, naar mijn familie. Daar voelde ik me wat veiliger."

Onverwachte wending
Dinsdag kreeg de zaak van Memis een onverwachte wending, toen bleek dat de aanklager 'lidmaatschap van een terroristische organisatie' ten onrechte in de aanklacht tegen de Eindhovense SP-fractievoorzitter had gezet. Eigenlijk werd Memis alleen verdacht van propaganda voor een terroristische organisatie. Hij had namelijk berichten op social media gedeeld waarin de PKK werd gesteund en waarin kritiek werd geuit op het Turkse bewind. Dinsdagmiddag werd Memis vrijgesproken.

"Het enige wat ik gedaan heb, is een aantal tweets gestuurd. Ik heb getwitterd dat ik vrede wil, dat ik wil dat mensen in dialoog gaan, elkaar spreken in plaats van geweld gebruiken. Dat ik tegen geweld ben. En dan word je op een gegeven moment beschuldigd van het lid zijn van een terroristische organisatie... Dat doet wel pijn, hoor."

Perfect
Woensdag zat Memis in het vliegtuig dat hem terug richting Nederland bracht. Tot zijn opluchting. "Echt wel! Tot het moment dat het vliegtuig opsteeg, heb ik gezegd: ik wacht tot we in de lucht zijn. Dan weet ik dat ik veilig ben. Toen ik landde in Düsseldorf zei ik: Murat, nu ben je echt vrij man."

Vervolgens werd koers gezet naar Eindhoven, waar hij 's avonds welkom werd geheten door familieleden, partijgenoten en collega-raadsleden. Maar het meest genoot Memis van het thuiskomen. "Het was perfect om donderdagochtend wakker te worden met mijn kinderen. Mijn zoon kwam naar mijn slaapkamer, keek me aan en zei: papa? Ik zei: ja, papa. Hij omhelsde me. Toen dacht ik: dit is waar het eigenlijk allemaal om draait."