Angst in ogen van slachtoffers bevrijdde Joop V. van zijn onmacht, blijkt uit oude documentaire
De man uit Beers wordt in Roemenië verdacht van de moord op een 11-jarig meisje. Ook wordt hij nog gelinkt aan het misbruiken van een 8-jarig meisje in 2016, eveneens uit Roemenië. Op 23 september van dit jaar beroofde Joop V. zichzelf van het leven door in Escharen met zijn auto in te rijden op een vrachtwagen. Kort daarvoor werd hij door een observatieteam van de politie in de gaten gehouden.
Tijdbom
Joop V. had een tbs-verleden. Hij was, toen de documentaire in 1997 werd opgenomen, al drie jaar onder behandeling in een Utrechtse kliniek. In de documentaire gaf V. een inkijkje in zijn denkpatroon.
“Ik wist wel wie ik was, maar anderen wisten dat niet. Van binnen voelt dat als een hogedrukketel. Als een tijdbom, die ik door de vele spanningen niet onder controle heb”, zei hij.
“De onmacht komt voort uit de vernedering van vroeger." Daarmee doelde Joop V. op de gezinssituatie waarin hij opgroeide. Zijn vader was erg streng, terwijl moeder juist weinig weerbaar was en Joop V. altijd zijn zin gaf. Omdat hij gewend was zijn zin te krijgen, wilde Joop V. geen nee horen.
Kwaadheid
Zo beschreef hij dat hij een meisje probeerde te zoenen, maar dat hij werd afgewezen. “Ze draaide haar hoofd weg. Op het moment van de afwijzing is de opwinding weg. De kwaadheid overheerst. Dan komt de herinnering van vroeger naar boven.”
Na de afwijzing ging Joop V. verder door het meisje te betasten. Dat hij daarmee ook een delict pleegde, had hij niet in de gaten. “Als ik onmachtgevoelens heb, ben ik degene die op dat moment iemand wil vernederen. Het is een soort kwaadheid die ik kwijt moet. Wanneer ik angst zie bij een slachtoffer, wordt het gevoel om diegene te vernederen bevredigd.”
Toen dat meisje tijdens de aanranding op Joop V. begon in te praten, raakte hij in de war. “Toen zag ik die angst niet meer en ben ik weggegaan.”