“Er staan op internet filmpjes waarop te zien is hoe coronapatiënten ziekenhuizen verlaten. Mondkapjes op, soms een rollator voor zich uitduwend. Aan de zijkanten vormen verpleegkundigen en artsen een soort erehaag. Boh, wat is dat mooi. Daar krijg ik het warm van.

Als een patiënt van de ic ontslagen wordt, gebeurt dat eigenlijk altijd overdag. En laat ik nou net op de een of andere manier veel nachtdiensten draaien. De kans dat ik zoiets dus meemaak is erg klein. Terugdenkend aan afgelopen weken moet ik ook eerlijk bekennen: bij niemand heb ik écht het idee gehad dat hij of zij erop vooruitging, dat iemand op het punt staat van de intensive care af te mogen.

Blij
Er was één patiënt van middelbare leeftijd bij wie ik de toegediende zuurstof wat mocht verminderen. Nou, dat heb ik meteen verteld aan mijn collega’s. Het is een heel klein beetje goed nieuws waar ik blij van werd. Dat zeg je ook tegen de familie van de patiënt, zonder te veel op zaken vooruit te lopen.

Daar moet je heel voorzichtig mee zijn, want er hoeft maar ‘dit’ te gebeuren of er volgt een terugval. Iedere keer dat je een patiënt omdraait of op zijn zij legt, kan de patiënt instabiel maken. De zuurstofopname is dan in het geding. Ze zijn hier enorm kwetsbaar.

Hun gezondheid kan plotseling snel achteruit gaan. Zo zijn er patiënten die hier met hun partner op de verpleegafdeling liggen. De toestand verslechtert bij een van hen en dan is afscheid nemen voordat de ander naar de ic gaat eigenlijk al niet meer mogelijk. Ook als hij eenmaal op de ic ligt, mag zij haar partner niet opzoeken, omdat ze besmet is. Ze kan niet meer zeggen: ik hou van je. Misschien zien ze elkaar nooit meer.

Het coronavirus zet bij sommigen het leven direct op zijn kop. Mensen die hier liggen, ontvangen soms nog berichtjes van bekenden met de vraag óf ze al weten dat ze corona hebben… En dan lig je dus hier, in coma aan de beademing op de ic.

Hard
Nee, de toestand van velen verslechtert hier eigenlijk alleen maar. Of ze sterven. Dat zegt de arts ook vaak voor iemand in slaap gebracht wordt: het kan zijn dat je over een paar weken wakker wordt, maar ook dat je overlijdt. Dat zijn de opties. Het is hard, maar wel zoals we het hier nu zien.

Vooralsnog doe ik het dus met filmpjes waarop patiënten zelfstandig van de ic af lopen, gesteund door applaus. Telkens als ik er weer een zie, zeg ik tegen mijn man: ik hoop zo dat ik er ook een of meerderen mag uitzwaaien. Over enkele dagen, of een paar weken. Daar doe je het voor.”

Omroep Brabant blijft Karin volgen. Dit is het derde deel van een terugkerende rubriek.

LEES OOK:

Karins coronadagboek: De nood was hoog, om half vijf 's ochtends werd de eerste patiënt opgehaald

Verpleegkundige Karin in coronadagboek: ‘Ik wil ze zo graag met meer familie afscheid laten nemen’

Karin werkt op de intensive care en helpt coronapatiënten: 'Ze zijn uitgeput en happen naar adem '

Lees alles over het coronavirus op onze speciale themapagina.