Mandy (34) lag op de ic met corona en wil meer positieve verhalen: 'Je leest alleen negativiteit'
Op 17 maart werd Mandy opgenomen in het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven na besmetting met het coronavirus. "Toen had ik al een week lang hoge koorts gehad. Ik dacht eerst dat het een griepje was. Maar op een gegeven moment kon ik mijn bed niet meer uit."
'Kokhalzend naar de wc'
En het werd al snel steeds erger. "De huisarts kwam vervolgens langs, in een soort van ruimtepak. Ik kreeg pilletjes en er werd gedacht aan een longontsteking. Ik ging ook steeds erger hoesten en werd ook steeds benauwder. Ik moet vijf meter lopen naar de wc, maar van dat kleine stukje raakte ik helemaal buiten adem en moest ik kokhalzen."
"Je leest vooral verhalen over mensen waarbij het niet goed afloopt."
Uiteindelijk werd ze met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht. "Daar kreeg ik te horen dat het twee kanten op kon gaan: of het loopt goed af, of niet. Dat is heel heftig."
'Iedereen was zo lief'
Hoewel Mandy onverwachts werd weggerukt uit haar gezinssituatie, bleef ze positief. "Het is wel moeilijk zonder je kinderen, maar chapeau voor het verzorgend personeel daar. Er zijn zo veel mensen die normaal op andere afdelingen aan het werk zijn en nu zo hun best doen en steeds een luisterend oor bieden. Iedereen was zo lief en ze werken zo hard daar. Petje af."
"Mijn oudste zegt nog iedere dag tegen mij hoe fijn het is dat ik er weer ben."
Toen Mandy zelf in het ziekenhuis lag, had ze graag ook meer positieve coronaverhalen willen lezen. "Je leest vooral verhalen over mensen waarbij het niet goed afloopt. Alleen maar dood en verderf. Ook lijken de slachtoffers steeds jonger te worden. Dan lig je daar als jonge vrouw van 34 en denk je: het zal mij toch niet overkomen dat ik hieraan overlijd."
In het ziekenhuis was het vooral veel videobellen voor Mandy om zo in contact te blijven met haar gezin. "Ik was nog nooit een dag van mijn kinderen weggeweest. En er kon maar één bezoeker langskomen en dat was mijn moeder. Die had ik toen ook al weken niet gezien omdat ze in de risicogroep valt."
Inmiddels is Mandy alweer een paar weken thuis. "Op 1 april werd ik ontslagen. Maar ik merk dat het nog steeds iets met mij doet. Ik heb er geestelijk nog steeds last. Daar praat ik ook over met mijn psycholoog. Maar je bent wel weggekomen. Mijn oudste zegt nog iedere dag tegen mij hoe fijn het is dat ik er weer ben."
'Alleen maar verhalen over de hel van de ic'
Door haar verhaal te doen, hoopt Mandy dat ze anderen wat verlichting kan bieden. "Zelf had ik graag meer steun gehad in het ziekenhuis. Je leest alleen maar verhalen over de hel van de ic en dat het niet goed afloopt. Dat jaagt vooral meer angst aan."
Lees alles over het coronavirus in ons liveblog en op onze speciale themapagina.
LEES OOK:
Bekijk in de video welke regels er gelden voor coronapatiënten die uit het ziekenhuis komen: