De vrouwen van Dolle Mina floten mannen na, bonden urinoirs dicht met roze linten, deelden condooms uit aan vrouwen en richtten crèches op. Velen zullen zich ook de ludieke actie ‘Baas in eigen Buik’ nog herinneren waarmee de feministische actiegroep Dolle Mina ruim vijftig jaar geleden Nederland op zijn kop zette.

Ook in Brabant waren destijds veel vrouwen op de been voor gelijke rechten. Het Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC) heeft een site gemaakt waar de verhalen van rebellerende vrouwen verzameld worden.

Mariet Paes uit Den Bosch is al even gepensioneerd. Ze begon zich voor vrouwenzaken te interesseren toen ze in de jaren zestig op de Sociale Academie in Nijmegen zat. "Daar waren we met alle nieuwe bewegingen bezig, dus ook met het feminisme."

Eenmaal afgestudeerd verhuisde ze naar Den Bosch, waar ze met studiegenoten een gezondheidscentrum opzette. Iets heel nieuws in die tijd. “We wilden de vrouwen in een arbeiderswijk emanciperen. Ik hoorde verhalen over incest en zo. Dat greep me heel erg aan. In dat centrum kon ik ze helpen".

Anita Koster, ook gepensioneerd, kwam in Amsterdam voor het eerst in aanraking met het feminisme. "Ik ben daarna naar Den Bosch verhuisd en heel actief geworden bij vrouwengroep Brood en Rozen. Daar heb ik veel vormingswerk gedaan.

Veel vrouwen herkenden de verhalen vanuit hun eigen situatie. In het vrouwentrefcentrum in de Knillispoort in Den Bosch was het altijd vreselijk druk. Daar kwamen vrouwen van alle soorten en maten."

Beide vrouwen hebben goede herinneringen aan de tweede feministische golf. Ze hebben ook het gevoel dat ze de wereld voor vrouwen veranderd hebben. Paes: "Het doet mij goed dat er opnieuw vrouwen zijn in deze tijd die weer aan de bel trekken. Op een andere manier als toentertijd. Wij waren wat collectiever en maatschappelijker gericht. Nu is het individueler. Maar dat is de tijd nu ook."

Anita Koster:” Wij waren heel optimistisch toen. We dachten echt dat er een betere wereld kwam. Nou, dat is niet helemaal het geval. Maar voor vrouwen ziet het er echt beter uit.”

Zowel Mariet als Anita hebben met een aantal andere feministen van het eerste uur verhalen verzameld op de site 'Rebellerende vrouwen' van het BHIC. Anita: “Vrouwen uit heel Brabant kunnen nu met hun verhalen komen.”

De vrouwen wilden de nieuwe website eigenlijk met een ouderwets vrouwenfeest openen, zoals dat in de jaren zeventig ook gedaan werd. Maar corona maakte dat het allemaal iets rustiger aan moet. Maar wie weet komt er na de website ook nog een tentoonstelling aan. Na de kaskrakers Knus en Alsjemenou zou Dolle Mina ook niet misstaan in het Noordbrabants Museum.