Schoolkinderen maakten vlaggen en tekeningen, er waren bloemen en er was champagne. Dat de bewoners na vier maanden eindelijk weer terug mochten naar hun grondig gereinigde appartementen, die veel rook- en roetschade hadden opgelopen, was een klein feestje.

De parkeergarage, kelders en gemeenschappelijke ruimten moeten nog verder worden opgeknapt. Maar binnen zijn de appartementen weer zo goed als nieuw. Bijna dan. Een vloerkleed van Jan en zijn vrouw Jeanette is permanent verkleurd. "En dat is niet leuk. Dat is bij meer mensen zo. Dat spullen die je dierbaar zijn of waar je een verhaal bij hebt, zodanig beschadigd zijn dat ze afgevoerd moeten worden."

Jan vervolgt: "Er zijn ook mensen die hadden een wijnkelder, met een mooie wijnverzameling. En fotoalbums, plakboeken, die zijn ook weg." Hij vervolgt: "Dat is voor veel mensen het meest pijnlijke, dat herinneringen weg zijn."

Ook Jan en Jeanette zijn hun foto's kwijt: "Een kleed kun je vervangen, maar foto's van je kinderen...reizen die je hebt gemaakt, ja die zijn weg." En dan weer nuchter: "Daar moet je overheen stappen, want als je daarin blijft hangen, word je er niet vrolijker van."

Jan en zijn vrouw woonden de afgelopen maanden in een huisje op Landgoed Bergvliet, met twaalf andere gedupeerden. Hij miste er zijn eigen stekkie. "Hier loop je zo het centrum in, al is dat met corona nu niet alles. Maar je mist je wandelingen, de dagelijkse gang van zaken."

Op de dag van de brand, in oktober vorig jaar dus, was Gerrits niet thuis. Hij stond op de golfbaan. "Op de verste hole die je kunt hebben hier." Zijn vrouw Jeanette en veel andere bewoners waren wel in het appartementencomplex. "Die ontruiming is toch redelijk vlotjes verlopen. Mensen zijn zelf het gebouw uitgegaan."

De brand in de parkeergarage onder het complex ontstond nadat een auto vlam vatte. Ook de bestuurder van die auto kon ongedeerd wegkomen. "Dat was natuurlijk wel een hele geruststelling voor iedereen."

In deze vlog van de brandweer zie je hoe de parkeergarage eruit zag na de brand

Terugblikkend vertelt Jan: "Het zijn allemaal oudere mensen, dus veel medicijnen, brillen, gehoorapparaten. Dat lag allemaal nog in de appartementen. Toen heeft de brandweer georganiseerd dat mensen onder begeleiding spullen konden halen voor drie dagen."

Maar het werd een beetje langer: "In die drie dagen werd duidelijk dat het weken, zo niet maanden ging worden." Gedurende al die maanden kon steeds wel het hoognodige opgehaald worden.

Op de vraag hoe tijdens die korte bezoekjes zijn appartement eruit zag, antwoordt Jan: "Zwart. Als je iets aanraakte, had je zwarte handen. Van de lades in de keuken tot op je meubels, tot op de televisie, overal zat roet. Een armoedig gezicht."

De senior vertelt er nuchter over, maar bij zijn medebewoners was er wel degelijk ongerustheid: "Komt het wel schoon, komt het wel allemaal goed?"

Maar gelukkig kwam het dus inderdaad goed. En Jan en Jeanette slapen zaterdagavond weer in hun eigen bed: "Ik denk dat ik goed zal slapen ja."

LEES OOK:

Ouderen in Oosterhout mogen niet thuis slapen na brand in parkeergarage

Zwartgeblakerd en gesmolten auto's: zo ziet de parkeerkelder in Oosterhout eruit na een felle brand