Natascha is blij met rechtszaak over chroom-6: 'Ik ben ook zwaar gestraft'
"Wij hebben dit meegemaakt. We zijn zwaar gestraft, vaak voor ons leven, omdat we ziek zijn geworden", zegt ze emotioneel. "Die wond gaat nooit helemaal dicht. Er zijn achthonderd mensen die hier verdriet van hebben, voor wie het leven nooit meer hetzelfde zal zijn. Met boetes kun je dat niet goedmaken. Hier moeten mensen verantwoordelijk worden gehouden.”
Toch vindt Natascha het fantastisch dat het toch tot een rechtszaak komt. Op 14 september dit jaar is de regiezitting, waar wordt bepaald hoe het proces verder gaat. Waarschijnlijk duurt het nog wel een jaar voordat er inhoudelijk over de zaak wordt gesproken.
"Als ik mijn buurman vergiftig, zit ik de volgende dag in de gevangenis."
Natascha: ”Het gaat ons niet om de schadevergoeding waar we het al jaren over hebben. Het gaat er om dat het niet mag wat er is gebeurd. Als ik mijn buurman vergiftig zit ik de volgende dag in de gevangenis. Waarom kunnen zij het wel doen?”
Achthonderd Tilburgse bijstandsgerechtigden moesten tussen 2004 en 2012 van de gemeente, in ruil voor hun uitkering, helpen met het opknappen van museumtreinen. Jaren later werd duidelijk dat er in de verf die van de treinen afkwam chroom-6 zat, een kankerverwekkende stof.
De gemeente en NS boden excuses aan en alle deelnemers die in de stof gewerkt hebben kregen een schadevergoeding van 7000 euro. Slachtoffers die aantoonbaar ziek zijn geworden van het werken met de verf, konden tot 40.000 euro vergoeding krijgen.
"Het was voor sommigen echt een strafkamp."
Ook de advocaat van Natascha en 84 andere slachtoffers vindt het opmerkelijk dat er geen leidinggevenden van het werklozenproject worden gedagvaard. Rob Milo: "Het is niet ongebruikelijk om leidinggevenden die het voor het zeggen hebben gehad ook voor de rechter te dagen. Als je zaken die niet deugen op z'n beloop laat, ben je net zo schuldig."
Maar de advocaat geeft ook onmiddellijk toe dat dat natuurlijk wel bewezen moet kunnen worden. "Ik denk dat de mensen die bij het werklozenproject TROM niet juist zijn behandeld, dat het ergste zullen vinden. Het was voor sommigen echt een strafkamp, een traumatische ervaring en dan wil je dat de verantwoordelijken berecht worden".
Van de Put is wel erg teleurgesteld over het feit dat alleen van maart 2009 tot en met december 2010 de feiten kunnen worden gebruikt. Alles wat daarvoor gebeurde blijkt te zijn verjaard. “Daar schrik ik heel erg van. Ik dacht die termijn dertig jaar was. De meeste van ons werkte van 2006 tot 2008 met de treinen. Op het laatst zijn de omstandigheden ook verbeterd en waren er geen treinen meer met chroom-6 in de verf.”