De bouwvakkers zijn nog druk aan het werk als Stef tussen de steigers rijdt. Samen met Chelsey Nettenbreijers en Rik Libregts kijkt hij zijn ogen uit hoe mooi hun toekomstige huis wordt.

"Er zijn rolstoelkamers met extra brede schuifdeuren en een flexibele drempel naar de extra grote badkamer", vertelt Frank Vos. Hij is een van de ouders die destijds het idee had om zelf voor de toekomst van hun kinderen te zorgen. De ouders kennen elkaar van de speciale scholen waar de kinderen toen samen op zaten. De droom was: wonen in een kleinschalige woonvorm niet te ver van de stad, maar toch in een rustige omgeving zodat hun kinderen, ook als ze volwassen worden, volwaardig deel kunnen nemen aan de samenleving.

Dit is zo onwijs vet
"Ik ben 24 jaar en dat is wel een leeftijd om op jezelf te gaan wonen", zegt Chelsey terwijl ze in haar toekomstige kamer staat. Een paar deuren verder kan Rik het ook bijna nog niet geloven dat hij in oktober niet meer bij zijn ouders woont. "Het is heel onwerkelijk om hier te gaan wonen. Dit is zo onwijs vet."

Frank is blij dat het initiatief voor Wonen ZOALS alle medewerking van de gemeente heeft gekregen. "We konden kiezen uit drie locaties, maar deze plek voldeed aan alle wensen", aldus Frank.

Het appartementencomplex wordt gebouwd door BrabantWonen. Elke bewoner huurt zijn of haar appartement. De 24-uurs zorg wordt betaald vanuit de PGB-budgetten van de bewoners. Maar voor de inrichting van de algemene ruimtes en de bijzondere voorzieningen is geen overheidsfinanciering beschikbaar.

"Daarvoor hebben we een crowdfundingsactie opgezet", vertelt Frank. "Het gaat om de aankleding en inrichting van twee gezamenlijke ruimtes en de kamer van de slaapwacht. Daarvoor hebben we nog meubilair, potten, pannen, servies en kasten nodig. Bovendien is er ook nog geld nodig voor het brandalarmsysteem." Op 1 oktober verhuizen de jongeren naar hun nieuwe thuis.